Denken aan vrijdag is het vijfde deel van de Frieda Klein-serie. In dit deel moet de ietwat wereldvreemde psychotherapeute Frieda haar eigen onschuld aantonen. Haar ex-geliefde Sandy wordt uit de rivier gevist met om zijn pols een ziekenhuisbandje met daarop de naam van Frieda. Het politieonderzoek brengt steeds meer bewijsmateriaal tegen haar aan het licht en de vijandige houding van de politiecommissaris verergert de zaak alleen maar. Frieda besluit om onder te duiken voor de politie en zelf op onderzoek uit te gaan. Qua spanning is dit niet het beste Frieda Klein-verhaal maar als je, net zoals ik, nieuwsgierig bent naar de drijfveren achter haar gedrag en haar sympathiek vindt, is dit zeker een goed boek. Het is een genoegen om te lezen hoe zij steeds menselijker wordt. Was ze in het boek van Blauwe Maandag nog gesloten als een oester over haar gevoelens, in dit verhaal leert ze dat ook zij niet zonder vrienden en vriendschap kan en ook blijkt dat zij gehecht raakt aan haar vrienden, die op hun beurt (bijna) alles voor haar over hebben. 

Denken aan vrijdag is goed op zichzelf te lezen, maar het is wel leuker als je de voorgaande delen uit deze serie ook kent. Het is een warm weerzien van oude vrienden en bekenden. De personen in het verhaal, hun onderlinge relaties en hoe ze met Frieda omgaan, krijgen meer diepgang. Zonder die voorkennis zou het kunnen zijn dat de lezer sommige reacties wat onbegrijpelijk vindt. Kortom voor de liefhebbers van Nicci French en hun personage Frieda Klein is dit boek een must-have, voor hardcore fans van super spannende thrillers is dit waarschijnlijk niets. Ik ben geen echte fan van de andere romans van Nicci French maar vind Frieda een sympathieke vrouw die door de verhalen heen langzaam en bedeesd haar eigen weg zoekt. Ik geniet van deze serie, en wil geen enkel boek missen. Ik kan niet wachten op Zaterdag!