Het verhaal heeft een heel aparte schrijfstijl. Hoofdpersonage Charlie is niet alleen verzot op films maar ziet, na een traumatische gebeurtenis in haar kindertijd, ook regelmatig films afspelen in haar hoofd. Om er later achter te komen dat ze even weg geweest is en het voorgaande dus niet daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Het zorgt ervoor dat de hele waarheid in het verhaal verweven is met de films in Charlies hoofd. Het is daardoor niet alleen voor Charlie moeilijk om realiteit en dromen te onderscheiden, maar door de lezer wordt hetzelfde ervaren. Het geeft plotwendingen een heel nieuwe betekenis, iets wat Riley Sager prachtig heeft beschreven. Het is daardoor ook heel moeilijk om de ware aard van de overige personages te ontdekken. Ziet Charlie dingen die er niet zijn of zijn er wel degelijk rode vlaggen? Charlie zelf komt als hoofdpersonage wel heel goed over. Ondanks dat haar realiteitsbeeld niet altijd even duidelijk is, is haar voorkomen dat wel. Ze is heel open over haar 'films' wat haar een open boek maakt voor eenieder die haar tegenkomt. Dit maakt haar ook erg kwetsbaar. De plot zit, net zoals de structuur van de verhaallijn, gigantisch goed in elkaar. Het is een thriller met een groot psychologisch aspect waardoor de aandacht er goed bij gehouden moet worden. De spanning is daardoor enkel op bepaalde momenten voelbaar, maar als deze daadwerkelijk aan de oppervlakte komt is het billenknijpen geblazen.

Riley Sager heeft met Overleef de nacht een uniek boek geschreven dat niets aan de verbeelding overlaat.