Hoewel de meeste verhalen spelen rondom een man en een vrouw, is de ene keer de man en de andere keer de vrouw diegene die de misdaad pleegt, wraak neemt, vlucht of iets onderneemt dat niet helemaal juist is. De plaatsen waar de verhalen zich afspelen zijn heel divers, van thuis in eigen land of in een nieuw thuisland tot dansend in een dancing op een eiland. De momenten wisselen zich af van vakantie, tot aan het werk in een winkel. Bij het ene personage is vanaf het begin duidelijk dat je met een psychopaat te maken hebt en bij de ander blijf je je na het lezen afvragen of je het wel goed gelezen hebt. Klopt het wel? Ja, het klopt altijd. Daar zorgt Esther Verhoef wel voor. Sommige verhalen kwamen bij mij terug als oude vrienden, ik had ze eerder gelezen in andere bundels, maar dan is er toch weer die verrassing op het einde. Vergeet ik snel of heb ik er de vorige keer overheen gelezen? Ik zit het me nog af te vragen. 

Mijn favoriete verhaal heet Labyrint net als de titel van deze bundel. Wat een verrassende plotwendingen en een mysterie heeft Verhoef hier in gestopt. Dan is er ook het minst goede verhaal en dat was De genezing. Dit verhaal kwam niet helemaal goed op mij over, te vaag beschreven en was gelukkig maar kort. Smaken verschillen natuurlijk en dankzij de variatie in deze bundel is er voor elk wat wils. Labyrint is een mooie bundel vol afwisselende verhalen die je verrassen, laten lachen en griezelen.