Een ruzie tussen twee auteurs ontaardt in een weddenschap. Auteur Hannah wordt door een collega auteur uitgedaagd om binnen dertig dagen een misdaadroman te schrijven. Hannah reist naar het koude en donkere IJsland om zich optimaal te kunnen richten op deze klus. Ze is te gast bij Ella en ze lijken met elkaar overweg te kunnen. Dan vindt er een moord plaats en voor ze het weet zijn Hannah en Ella verwikkeld in intriges en lopen ze gevaar. Hoelang moet zo’n misdaadroman eigenlijk zijn? 

Jenny Lund Madsen heeft een studie in scenarioschrijven gedaan en dat merkt de lezer ook in haar schrijfstijl. Kort, bondig en ze wijdt niet al te veel uit. Dat zorgt voor een verhaal dat prettig leest. De hoofdpersoon Hannah is in het begin van het boek een persoon waar de lezer moeite mee zou kunnen hebben. Ze zou een detective kunnen zijn, iemand waar lezers aan moeten wennen, ze rookt, drinkt en heeft een cynische kijk op de wereld om haar heen. Ze wil de moord niet oplossen maar de plaatselijke politie laat zoveel steken vallen dat lezers die vaker thrillers lezen hun hoofd zullen schudden. Hannah gaat op een gegeven moment toch op onderzoek uit, als research voor haar verhaal maar ook om de mensen die ze steeds meer gaat waarderen te beschermen. Naarmate het verhaal vordert groeit de hoofdpersoon enorm en lijkt ze wel iemand anders. Haar personage is met name goed uitgewerkt, de anderen komen minder aan bod. Het toneel; een klein dorp in IJsland in de winter zorgt voor de juiste sfeer en achtergrond bij het verhaal. Het is een spannend verhaal dat mede door de koude en donkere details onder de huid van de lezer kruipt. Omdat de hoofdpersoon zelf ook een verhaal aan het schrijven is, is het bijna een verhaal in een verhaal. Niet alle verhaallijnen zijn even logisch en nodig voor het verhaal. Dat maakt het soms een beetje rommelig. Het feit dat Hannah op het moment dat ze het opgeeft en weg wil niet weg kan zorgt voor een broodnodig spannend element in het verhaal. Omdat de groep personages in het boek vrij beperkt is wordt het een kleine wereld om in te bewegen als auteur. Er zou dan meer diepgang ten opzichte van de personages verwacht mogen worden maar dit blijft echter uit. Met uitzondering van Hannah. De plot is spannend en filmisch beschreven, daarin leest de lezer de kwaliteiten van deze auteur. 

Dertig dagen duisternis is een filmisch geschreven thriller die het goed op de filmset zou doen maar als boek wat diepgang mist.