De vertelstijl van Moström is prettig leesbaar. Door het normale taalgebruik wordt het verhaal intens beleefd. De omgeving waarin alles speelt, vooral het universiteitsterrein met alle historische gebouwen wordt tot in detail beschreven. Dit geeft een mooi sfeerbeeld. Het verhaal begint met een beschrijving van de terugkerende personages waardoor Middernachtsmeisjes ook als standalone te lezen is. Geleidelijk vloeit het dan over in de casus. Vanuit de inspecteur en Nathalie worden de speurtocht en de verhoren beschreven. Hierdoor krijgt de lezer een mooi inkijkje in het opsporingsproces. Aan de andere kant wordt het verhaal ook bezien vanuit de kant van de daders, waardoor de lezer vaak meer weet dan het team. Een speciale rol is weggelegd voor Maria, een studente theologie. Als zij een afspraakje maakt via een online datingsite gebeuren er onverwachte dingen. Naast het verhaal rondom de casus leeft het privéleven van Nathalie, Ingemar en Johan met al hun problemen. Dit wordt mooi door het verhaal heen gevlochten en geeft het een extra dimensie. De spanning is continue op een hoog niveau te voelen, ook al kent de lezer beide kanten van het verhaal. De plot is toch weer verrassend en onverwacht. Het verhaal wordt goed opgebouwd met verrassende wendingen. De lezer wordt constant getriggerd en daardoor is het boek bijna niet weg te leggen. Soms ontstaat er wat frustratie doordat de lezer meer weet dan de politie, maar dat maakt de boeken van Moström ook zo speciaal. 

Als lezer ervaar je diverse emoties en dat is enorm knap gedaan. Heerlijk meepuzzelen met de politie, meeleven met de slachtoffers, alles bezien vanuit de dader en misschien toch ook wel iets van begrip voelen en toch verrast worden. Een topboek!