Tyler Green zat dertig jaar vast voor moord. Nu is hij eindelijk weer vrij en hij nodigt zijn oude vrienden uit voor een etentje. Maar het gaat hem om meer dan alleen een nostalgisch weerzien. De avond loopt helemaal uit de hand, en als er weer iemand vermoord wordt, krijgt Tyler de schuld. Rechercheur Maud O’Connor lijkt echter niet helemaal overtuigd. 

French neemt veel tijd en ruimte om alle oude vrienden, inmiddels vijftigers, te introduceren. Ze zorgen dat ze stevig voor ogen staan, inclusief de relaties tot elkaar. De auteurs duiken met de lezer van het heden naar het verleden en terug, terwijl ze de onzekerheden en de wisselende gevoelens van de personages ten opzichte van elkaar toen en nu laten meevoelen. In vrij korte hoofdstukken komen de voormalige vrienden afwisselend aan het woord. French’ zorgvuldige schrijfstijl, met aandacht voor detail voor zowel menselijk gedachtes en emoties als de omgeving, is zoals altijd heel aangenaam. Vooral kwinkelerende vogeltjes komen regelmatig langs en bieden de vijandige, bloederige achtergrond een verademend contrast. 

De personages draaien omzichtig aftastend om elkaar heen, terwijl ze elkaar tegelijkertijd voortdurend de maat nemen. Ongemak spat van de pagina’s, onrust en verwarring dringen diep door tot alle vezels. Onderhuids zindert er van alles, vijandigheid viert de boventoon. De berustende Tyler, klaarblijkelijk onaantastbaar en onverstoorbaar, blijft voor iedereen op afstand. Maar de tegenstelling tot zijn wanhoop en radeloosheid die in zijn eigen hoofdstukken de lezer tegemoet springt, is schrijnend. De tegenhanger in dit verhaal is de brutale Kristin, een buitenstaander die alles emotieloos relativeert en luchtigheid probeert aan te brengen. Maar ze slaagt er niet in om de onderlinge vijandigheid te verminderen. Het verhaal is al bijna halverwege als rechercheur Maud erbij komt. Vechtend tegen vrouwonvriendelijke politiechefs en politieke belangen moet ze behoorlijk stevig in haar schoenen staan om haar werk te blijven doen. 

Tyler Green komt nooit meer vrij behelst naast het spannende thrillergedeelte dan ook problemen als discriminatie, tegenwerking van de upper class en machtsmisbruik, zowel bij politie als het gevangeniswezen. De lezer blijft achter met het afschuwelijke besef dat justitie vaak willens en wetens grove fouten maakt. Het verhaal vrij kent niet veel actie. Het is een fantastische psychologische thriller die draait om menselijke relaties die ontstaan nadat een gezamenlijk verleden de personages heeft ingehaald. De auteurs zorgen voor een verrassende ontknoping, maar omdat dit vrij lang voor het einde is, scheppen ze ook de verwachting dat er nog meer moet komen. Dat klopt. De twist aan het einde is hartbrekend en gruwelijk tegelijk. 

Tyler Green komt nooit meer vrij is een echte, diepgravende Nicci French van hoog niveau die de lezer lang zal bijblijven.