Oorspronkelijke titel: A room swept white (2010)
ISBN: 9789032512804
Uitgever: De Fontein Romans & Spanning
Editie: E-book
Overige edities:
2011
Midprice (2015)
|
Omschrijving: Programmamaakster Fliss Benson ontvangt op haar werk een anonieme kaart, waarop zestien cijfers staan, in rijen van vier. Het zegt haar helemaal niks. Diezelfde dag gaat Fliss tegen haar zin aan de slag voor een documentaire over gerechtelijke dwalingen bij de veroordeling voor moord van moeders wier kinderen aan wiegendood zijn overleden. De documentaire volgt drie vrouwen: Helen Yardley, Sarah Jaggard en Rachel Hines. Alle drie zijn ze nu vrij. Naar de arts die hen achter de tralies heeft gekregen, dr. Judith Duffy, is onderzoek ingesteld door het medisch tuchtcollege. Om redenen die ze met niemand deelt, zit Fliss niet te wachten op dit project. Dan wordt Helen Yardley dood aangetroffen in haar woning, met in haar zak een kaart met zestien cijfers erop, gerangschikt in rijen van vier...
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Wil v.d. Voort op 25 november 2011:
Programmamaakster Fliss Benson krijgt van haar baas Laurie Nattrass de opdracht om zijn werk over te nemen en de documentaire over drie vrouwen, die verdacht worden van moord op hun kinderen, af te maken. Dan wordt één van de drie vrouwen, Helen Yardley, dood gevonden in haar huis met in haar zak een kaart met zestien cijfers erop. Een tweede vrouw, Sarah Jaggard, is aangevallen en mishandeld in een steeg en ook bij haar is zo’n kaart gevonden. Fliss heeft op haar werk ook een kaart ontvangen. Dan verschijnen de rechercheurs Simon Waterhouse en Sam Kombothekra weer op het toneel. Wij kennen hen al uit eerdere boeken van Sophie. Na het lezen van Kleine meid en Moederziel was ik erg benieuwd naar De lege kamer. De tekst op de achterflap klonk veelbelovend en vol enthousiasme begon ik aan het verhaal. Echter bij het lezen van de eerste hoofdstukken kreeg ik de neiging om het boek weg te leggen omdat het erg moeilijk te volgen was door de verschillende vertelsoorten. Ook zijn de hoofdstukken erg lang met veel details, wat niet tot makkelijk lezen uitnodigt. Gelukkig heb ik doorgezet en kwam de spanning toch nog wat op gang. Door de vele feiten die in het verhaal naar voren komen, komen de karakters niet tot hun recht. Aan het eind van het boek zakt de spanning dan toch weer wat in, maar een verrassende plot maakt ook wel weer veel goed. Het onderwerp - wiegendood en onschuldig veroordeelde moeders voor moord - is zeker interessant en van deze tijd. Niet haar beste boek maar toch - met wat doorzettingsvermogen - leuk om te lezen.
Bezoekersreacties:
Loot (25) op 6 december 2011:
Ben niet onder de indruk van dit boek. Ik had moeite om het boek uitgelezen te krijgen, het was soms erg langdradig en niet spannend. Oordeel:
justine (54) op 16 november 2011:
Als ik het boek De lege kamer dicht sla blijf ik met een lege kamer gevoel zitten. Er is veel research gedaan, het einde is goed, en heel verrassend, maar daar tussen in mis ik toch wel
Een behoorlijke dosis spanning. Bij een literaire thriller wordt de spanning langzaam opgevoerd, en ook dat heb ik gemist. Er wordt veel te veel zijdelings uitgeweken naar feiten die er niet toe doen. Dat haalt de kracht uit het boek, want als je afgaat op wat er wordt geschreven op de achterflap en de werkelijke inhoud van het boek dan kom je bedrogen uit. De hoofstukken op zich vond ik ook erg lang, wat het niet echt makkelijk maakt om te lezen. Ik vind dit boek een gemiste kans voor de schrijfster, die het wel kan want haar boek Gevarenzone was spannend, en had alles wat een thriller moet hebben.
Oordeel:
|
|
|
|