ISBN: 9789041415875
Uitgever: Ambo|Anthos
Verschenen: 2010
Pagina's: 220
Categorie: Verhalenbundel
|
Omschrijving: Acht literaire thrillerverhalen. In de afgelopen tien jaar heeft Anthos laten zien dat de grens tussen thrillers en literatuur een denkbeeldige is. Voor Juni -Maand van het Spannende Boek 2010 pakt Anthos uitmet een originele bundel. Speciaal voor Stervensuur schreven acht gerenommeerde auteurs een spannend kort verhaal en kruipen de meesten van hen voor het eerst in de huid van een thrillerschrijver.
Extra informatie: - De acht auteurs zijn: Herman Koch, Christiaan Weijts, Saskia de Coster, Rob van Essen, Manon Uphoff, Wanda Reisel, Stine Jensen en Marcel Möring.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Annette Hulscher op 9 juni 2010:
De inleiding van Stervensuur legt de lat al direct erg hoog. Hoe literair kan een misdaadverhaal zijn? Bas Heijne wijdt uit over de begrippen literatuur en lectuur die zich tot elkaar verhouden als tovenarij en gegoochel. Hij bekijkt de discussie van meerdere kanten, maar zijn conclusie is, en kennelijk ook de visie van de uitgever, dat als je een achttal literaire schrijvers vraagt om een spannend verhaal te schrijven, dat iedereen daar bij wint, vooral de lezer. De hoogmoed druipt er van af. De verhalen in Stervensuur zijn verrassend... ja, ze zijn verrassend hetzelfde als de spannende verhalen van de bekende thriller-schrijvers. Is het inderdaad zo, zoals Bas Heijne beweert, dat "niet-literaire" thriller-schrijvers een patroon gebruiken, een formule? Of zit deze formule gewoon in het feit dat het verhaal spannend moet zijn? Literaire schrijvers lijken deze zelfde formule nodig te hebben om een geslaagd spannend verhaal te schrijven... Dit boekje met spannende verhalen is leuk om te lezen, juist vanwege de discussie die in de inleiding op scherp gezet wordt. Maar ook zijn de verhalen zonder deze extra dimensie gewoon leuk om te lezen. Bijna net zo leuk als de verhalen van "niet-literaire" thriller-schrijvers :-)
Bezoekersreacties:
Natascha (39) op 23 juni 2010:
Bij spannende korte verhalen moet ik altijd aan de geweldige korte verhalen van Roald Dahl denken. De onovertroffen spanningsopbouw, vlot en doeltreffend geschreven, op een wrange manier humoristisch en vooral de altijd weer verrassende twist op het laatst.
Met dit in mijn achterhoofd heb ik de spannende verhalenbundel Stervensuur gelezen. Het is een halfom bundel geworden. Sommige verhalen zijn goed en geslaagd voor de Dahl-test. Andere verhalen zaaien enkel verwarring, zonder spanning op te roepen. Het blijven vage verhalen zonder plot. Zoals bijvoorbeeld De pure waarheid van Marcel Möring en Koude steen van Rob van Essen. Jammer in potentie is laatstgenoemde een goed verhaal over de onbekende man in het ziekenhuis.
Het verhaal Skimmen van Christiaan Weijts heeft een goede plot. In de manier waarop hoofdpersoon Werkers besproken wordt zit zeker humor. De twist op het eind wordt helaas teniet gedaan door het fictieve krantenbericht dat erna volgt.
Hoogtepunten in Stervensuur zijn de verhalen van Herman Koch en Wanda Reisel en Stine Jensen.
Herman Koch heeft zoals vaker in zijn romans, een hoofdpersoon gekozen die wat onsympathieke trekjes heeft. Koch slaagt met Wind uit het Noorden voor de Dahl-test voor de spanningsopbouw en de humor. De twist ontbrak.
Het verhaal Met vreemde mannen mee van Wanda Reisel is vlot geschreven en vooral goed vanwege de originele manier van wraakneming van de hoofdpersoon. Verrassend.
Verreweg het best verhaal is Tosca van Stine Jensen vanwege de sterk oplopende spanning en de geweldige twist als besluit.
Mijn conclusie: het is niet eenvoudig om een goed spannend verhaal te schrijven, slechts weinigen slagen erin. Desondanks heb ik de bundel met veel plezier gelezen. Oordeel:
|
|
|
|