Oorspronkelijke titel:
Thursday's Children (2014)
Vertaling: Irving Pardoen, Caecile de Hoog
ISBN: 9789041416322
Uitgever: Ambo|Anthos
Verschenen: 2014
Pagina's: 378
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
Wanneer een oud schoolvriendin bij Frieda aanklopt omdat de problemen met haar onhandelbare dochter haar boven het hoofd groeien, besluit Frieda haar te helpen. De gesprekken die Frieda met Becky heeft, roepen herinneringen bij haar op. Ze raakt er langzamerhand van overtuigd dat hun hetzelfde is overkomen; sterker nog, dat zij beiden slachtoffer zijn van dezelfde dader.
Extra informatie:
- Donderdagskinderen is het vierde boek met hoofdpersoon Frieda Klein.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Hannah op 7 mei 2014:
De titel Donderdagskinderen verwijst naar een concert van The Thursday’s Children, een band die in 1989 in de gefingeerde plaats Braxton (op een uurtje afstand van Londen, waar psychotherapeute Frieda Klein woont en werkt) speelde, toen Frieda zestien jaar was. Ze zou er met al haar vrienden en vriendinnen heen, maar kreeg ruzie met haar vriendje Lewis. Ze ging naar huis en vroeg naar bed. Die avond vond een ommekeer in haar leven plaats. Ze overleefde een trauma, maar haar moeder geloofde niet wat er met Frieda gebeurd was. Frieda ontvluchtte Braxton en kwam er nooit meer terug.
Frieda wordt geraadpleegd door een van haar oude schoolvriendinnen uit Braxton, ten behoeve van dochter Becky van zestien jaar, die volgens haar moeder vreemd gedrag vertoont. Becky zelf vertelt aan Frieda dat ze een trauma heeft meegemaakt, wat Frieda herkent als hetzelfde als haar eigen trauma van twintig jaar geleden. Ook de moeder van dít meisje gelooft haar dochter niet. Frieda wil nu - hoe dan ook - de dader opsporen en gaat terug naar Braxton. Na twintig jaar ziet ze haar moeder weer. Een gestoorde moeder-dochter relatie, blijkt.
Wachten op woensdag, deel 3, eindigde ermee dat Frieda in therapie zou gaan. In dit deel 4 wijdt Nicci French maar tien regels aan die therapie van anderhalf jaar, met de vermelding dat Frieda aan haar belager en beschermer, moordenaar Dean Reeve heeft gewerkt. Niets over haar jeugd, niets over haar vader die zelfmoord pleegde en die door Frieda hangend aan een touw gevonden werd. Op haar zestiende heeft ze dus twee traumatische ervaringen gehad! Nicci French lost het anders op: via het hernieuwde contact met haar moeder komen we dingen te weten over de jeugd van Frieda en hoe ze geworden is zoals ze zich nu manifesteert.
Omdat Frieda zo’n sympathieke hoofdpersoon is en haar vrienden originele figuren zijn, blijf je het verhaal volgen, maar soms is het wat tam: bezoekjes aan alle oude schoolkameraden, gesprekjes met de schoolvriendinnetjes. Wie spreekt de waarheid, wie liegt? Ze krijgt zweemaal bezoek van haar nichtje Chloë die onzeker is over haar nieuwe relatie met haar vriend Jack, een voormalige supervisant van Frieda; Frieda’s vriendin Sasha die een probleem heeft en met haar babyzoontje komt logeren, enzovoort enzovoort. Maar er gebeurt ook genoeg waardoor Frieda regelmatig flink uit balans zou kunnen raken: de dader slaat weer toe en er vallen doden door ophanging. Frieda wordt echter niet meer overmand door haar onderdrukte emoties, die ze in eerdere delen eruit liep in het nachtelijk Londen. Zelf zegt ze ergens dat ze zo sterk is dat ze alles aankan. Toch valt dat niet goed te rijmen met de therapie, want wat haar verleden betreft is er niets aan de orde geweest.
Hoe dan ook onderhoudend verhaal. Lees ze allemaal, dag na dag.
Bezoekersreacties:
Hennie Visser (51) op 18 juli 2014:
Ieder boek van Nicci French heb ik gelezen, en dat was doorgaans genieten. Ook de reeks met de dagen van de week, vond ik aanvankelijk wel verrassend. Helaas was Donderdagskinderen een mega tegenvaller. Ik kon de eerste bladzijde al amper doorkomen. Al die personages uit vorige boeken die dan noodgedwongen weer terug moeten komen, met een ontknoping die geen voldoening geeft. Nee, ze kunnen beter weer terug naar het oude stramien. Het vrijdagverhaal mogen ze van mij alvast schrappen.
Oordeel:
Annette Hulscher (42) op 30 mei 2014:
Eigenlijk vond ik dit boek een beetje tegenvallen. Ja, Nicci French schrijft mooi, en met een psychologisch sausje, en Frieda is een interessante hoofdpersoon, en zelf het niet zo originele thema van een hoofdpersoon die terugkeert naar haar tienertijd is altijd smullen, maar het aantal personages in deze reeks begint me een beetje de keel uit te hangen. Al die kleine verhaallijntjes, die niet echt interessant zijn. Al die mensen die door het schrijversduo "in leven gehouden moeten worden" omdat ze later in de serie misschien nog nodig zij. De moordenaar uit deel 1 die natuurlijk ook zijn plek moet hebben. Hierdoor is er maar weinig ruimte over voor het daadwerkelijke verhaal, waarbij je als lezer niet eens echt verrast wordt, en waarbij de beweegredenen van de dader een beetje vaag blijven. Jammer.
Oordeel:
|
|
|
|
|
Prijs: € 9,85
