Omschrijving: Bronny is een onschuldige Australische tiener die een beschermde jeugd heeft gehad, nooit drugs heeft gebruikt, nog nooit met iemand naar bed is geweest en nog nooit iemand heeft vermoord. Als ze in Londen verzeild raakt, is ze binnen zes weken vertrouwd met deze drie zaken. Een groepje losbandige backpackers kraakt een chique Londens pand. Ze realiseren zich alleen niet dat er nog iemand in het huis aanwezig is...
Bronny is een onschuldige Australische tiener die een beschermde jeugd heeft gehad. Als ze haar moeder verliest aan de vreselijke ziekte Huntington en de kans groot is dat zij het erft, vlucht ze naar Londen. Hier wil ze een nieuw leven opbouwen waar ze niet aan de ziekte hoeft te denken. Al snel maakt ze deel uit van een vriendengroep die haar laat kennismaken met een zorgeloos leven vol verschillende soorten drugs. Als ze met z'n allen een leegstaand pand kraken en er hun intrek hebben genomen hoort Bronny steeds vaker onverklaarbare geluiden. Ze schenkt hier niet veel aandacht aan en legt de oorzaak bij het drugsgebruik. Wat de groep vrienden echter niet weet is dat het huis niet helemaal leegstond toen ze erin trokken. De duivelskamer is vanuit alle oogpunten een meesterwerk. Ik heb al in geen tijden een boek gelezen dat ik niet meer weg kon leggen. Adembenemend spannend is het opgebouwd en de climax laat lekker lang op zich wachten. Zoals de kaft van het boek al aangeeft: dit boek is niet voor watjes. Deze uitspraak kan ik met volle overtuiging beamen en ondanks dat ik een ware horror-fan ben heb ik af en toe even moeten slikken. Een sterke maag is een vereiste om dit boek te lezen. De erotische aspecten in het verhaal die vaak de overhand hebben maken het boek sexy en opwindend. Bronny is een perfect uitgewerkte hoofdpersoon en je gaat totaal op in haar vaak moedeloze leventje als op de vlucht geslagen tiener. Ik ben blij dat ik dit boek gelezen heb, maar er zullen mensen zijn die het verafschuwen door de gruwelijke details en beschrijvingen. Ik heb maar één woord voor dit boek: Meesterlijk!!
Bezoekersreacties:
Tine (28) op 14 november 2010:
Tweet Lang geleden dat ik nog zo genoten heb van een boek, ik moést gewoon doorlezen!
Niet enkel het verhaal maar ook de pittige manier van schrijven, ik heb na dit boek meteen de twee andere boeken van Helen Fitzgerald bij de bib gehaald! Oordeel:
Heleen van der Kemp (35) op 21 februari 2010:
Tweet Ik heb Duivelskamer in 1 ruk uitgelezen en moest af en toe echt wegkijken van de bladzijden. (En 1 scene is als dierenvriendin niet echt prettig.) Het boek is heel knap geconstrueerd. Het had in eerste instantie iets weg van Bret Easton Ellis, het oppervlakkige verhaal van studenten die het leven leven als een luchtbel van feest, drugs en seks met een 'noir' randje. Langzaam wordt de diepere laag onthuld en het crime/horror element kwam voor mij als een echte shock. En zo beeldend maar toch zonder poespas beschreven. Kreeg het er koud van... Pas als je het uit hebt valt alles in je hoofd in elkaar en is het ook nog eens ontroerend. Top! Oordeel:
