Omschrijving: Inspecteur Paul Vegter wordt geconfronteerd met twee raadselachtige, gewelddadige moorden. De wreedheid ervan schokt hem en vooral zijn jonge rechercheur Renée, die eerder slachtoffer was van een aanslag en sindsdien worstelt met haar angst voor geweld. Is er een verband tussen de slachtoffers, of een verklaring voor de bizarre manier waarop zij zijn gedood? Vegters theorie dat dikwijls op verkeerde personen wraak wordt genomen, wordt aan het wankelen gebracht. Intussen tracht een jonge man na een afschuwelijke verkrachting het criminele circuit waarin hij is beland, te ontvluchten. Maar niet voordat hij heeft rechtgezet wat hem is aangedaan.
Extra informatie: - Verloren zoon is het vierde boek met hoofdpersoon Paul Vegter.
Zelden een thriller of politieroman gelezen die het predikaat 'literair' zo verdient als Verloren zoon van Lieneke Dijkzeul. Twee verschillende mannen die op het oog niks met elkaar gemeen hebben worden op geweldadige wijze vermoord. Paul Vegter zoekt met zijn team naar de dader. Daarnaast volgt de lezer de jonge Ferry die lichtelijk ontspoort is, maar niet het karakter en het motief lijkt te hebben voor deze moorden. In eerste instantie lijkt Verloren zoon geen vrouwenthriller, het boek gaat vooral over mannen, voornamelijk mannen die de vijftig al enige tijd gepasseerd zijn en om uiteenlopende redenen worstelen met de zin van het leven. Onder hen ook inspecteur Paul Vegter die uitblinkt in mannelijke onhandigheid wat betreft zijn prille relatie met de getraumatiseerde Renée. Daarnaast weet hij zich geen raad met zijn zwangere dochter die haar moeder niet graag vervangen ziet. Stef, de echtgenote van Paul, is weliswaar overleden, maar blijkt tussen de regels door de eigenlijke hoofdpersoon van Verloren zoon. Naast haar staan nog een aantal vrouwen die om verschillende redenen afwezig zijn of dreigen weg te vallen. Verloren zoon is meer dan een thriller. Het boek gaat over mannen, maar draait om vrouwen. Dat maakt het boek ook uitermate geschikt voor leesclubs, het past op de boekenlijst van middelbare scholieren en is tot slot ook nog gewoon een goede politieroman. Paul Vegter houdt ondanks zijn onhandigheid altijd zijn klasse, een klasse die Lieneke Dijkzeul ook moet bezitten om dit zo mooi op te schrijven. Maar ook de levens van de mannen die minder klasse hebben kan ze goed onder woorden brengen. Met zoveel respect. Heel knap gedaan.
Bezoekersreacties:
Monique (44) op 8 juni 2011:
Tweet Goed boek met verassen plot maar de spanning is NERGENS te vinden Oordeel:
Ingrid van der Westerlaken (42) op 15 mei 2011:
Tweet Tot nu toe stelt Lineke Dijkzeul niet teleur en heeft met verloren zoon ook weer een goed boek geschreven! Oordeel:
Rayhana (34) op 1 april 2011:
Tweet Hij is alweer uit! Jammer! Mooie dubbele verhaallijn met diepgang. Mooi einde, waarvan je denkt: tjonge jonge dat ik daar niet aan heb gedacht. Ook leuk om te zien hoe de relatie van Vechter zich steeds verder aan het ontwikkelen is. Oordeel: