ISBN: 9789041422934
Uitgever: Ambo|Anthos
Editie: E-book
Pagina's: 227
Overige edities:
2012
Midprice (2013)
|
Omschrijving: In een idyllisch winterlandschap wordt zakenman Richard Verkallen gevonden, met sneeuw bedekt, dood. Spoedig blijkt dat Verkallen niet bepaald geliefd was: niet bij zijn familie, niet op de zaak en zelfs niet bij zijn gezin. Verkallen zette kwaad bloed bij zijn familie omdat hij een donkere vrouw trouwde. De uit Somalië afkomstige Asli is wanhopig. Na vele jaren is ze het vechten tegen onbegrip en discriminatie moe en wil ze naar huis. Maar hoe zou ze er moeten overleven met haar gehandicapte zoon? Inspecteur Paul Vegter ontdekt dat Verkallen er jarenlang een minnares op nahield die hij vlak voor zijn dood aan de kant heeft gezet. Soms is het lot onrechtvaardig, altijd is het onontkoombaar. Niemand beseft dat beter dan de contemplatieve Vegter, die hard bezig is zijn leven weer op de rails te zetten. Met tegenzin werkt hij aan het oplossen van deze schokkende zaak, waarbij hij het overzicht dreigt te verliezen.
Extra informatie: - Wat overblijft is het vijfde boek met hoofdpersoon Paul Vegter.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Sylvia Beljon op 23 oktober 2012:
Op een koude winteravond wordt het dode lichaam van zakenman Richard Verkallen aangetroffen naast zijn auto, bedekt onder een laagje sneeuw. Het oplossen van deze schokkende moordzaak is natuurlijk op het lijf geschreven van inspecteur Paul Vegter. Hij en zijn team bijten zich vast in deze raadselachtige zaak, vastbesloten de dader op te sporen. Maar dat blijkt nog niet zo makkelijk. Richard Verkallen was niet zo geliefd als aanvankelijk werd gedacht. En het feit dat hij met de Somalische Asli was getrouwd, die niet door de familie werd geaccepteerd, maakt het er niet beter op. Ook met zijn zoon, de dove autistische Keja, had men moeite. Dit maakte dat het niet goed ging met het gezin. Vooral de vader van Richard, een keiharde zakenman, stak zijn mening niet onder stoelen of banken. Daarbij had Richard al jarenlang een minnares. Iets waar zijn vrouw vanaf wist. Kortom, genoeg haken en ogen voor Vegter om het tot een ingewikkelde zaak te maken.
In Wat overblijft laat Lieneke Dijkzeul als vanouds zien waar ze zo in uitblinkt. Als geen ander weet ze de juiste sfeer in het verhaal te creeren, en de daarbij behorende gevoelens en emoties op te roepen. Ook heeft ze veel gevoel voor detail en decorum. Daar heeft ze maar heel weinig woorden voor nodig. Knap. Haar personages hebben karakter, zijn zorgvuldig uitgewerkt en voor de lezer zeer herkenbaar. Stukje bij beetje worden ze 'aangekleed' en kom je erachter hoe ze ten opzichte van elkaar staan. De uitkomst is verrassend te noemen!
Goed is het ook om te lezen dat Paul Vegter ook maar een mens is. Door zijn privé-perikelen, en zijn pogingen zijn leven weer op de rails te krijgen, verliest hij af en toe zijn scherpe blik op de zaak en is hij niet altijd helder en objectief. Puur menselijk. Wat overblijft is een thriller waarin de spanning niet echt voorop staat, maar waarin het psychologische aspect een grote rol speelt. Het gevolg hiervan is een goed doordachte plot met een verrassende, psychologisch gezien, begrijpelijke wending. Lieneke Dijkzeul is een echte taalkunstenares met een groot inleveingsvermogen! Ik heb Wat overblijft met veel plezier gelezen en ben zeer benieuwd naar haar volgende thriller.
Bezoekersreacties:
Ingrid van der Westerlaken (43) op 25 september 2012:
Lieneke Dijkzeul heeft weer een goed boek geschreven!!! Oordeel:
Polinario (52) op 31 augustus 2012:
Lieneke Dijkzeul kan thrillers schrijven. Dat bewijst ze opnieuw met jaar vijfde deel in de Paul Vegterserie. Deze keer is de oudere rechercheur gehandicapt door zijn tunnelvisie. Er wordt een moord gepleegd en hoewel de verdenking al snel op enkele personages ligt, blijkt het allemaal aan het einde toch gewoon heel anders te zijn. Belangrijk in de boeken van Dijkzeul is ook de psychologische benadering van de personages. Dat lukt in deze thriller het best bij de Somalische Asli Verkallen, de vrouw van de vernoorde man. En ik hoef me bij Dijkzeul ook nooit te ergeren aan onbelangrijke details van of de hoofdpersoon pindakaas of hagelslag op zijn brood neemt. Lieneke is echt een witte raaf onder de zwerm huis-tuin-enkeuken thrillerschrijfsters. Lezen dat boek. Oordeel:
|
|
|
|