Hemelbrand is geschreven vanuit verschillende personen en verspringt van heden naar verleden. Het ene karakter is wat beter neergezet dan het ander. Van Darcy krijg je volledig mee hoe een mens zich kan ontwikkelen tot iemand die zijn hele leven bezeten is van het nemen van wraak op de persoon die hem iets ontnomen heeft. De familie Darcy echter, die toch heel wat te stellen heeft, krijgt maar heel summier een gezicht. 

Hemelbrand zit technisch perfect in elkaar, elk woord lijkt afgewogen door de schrijfster dat maakt dat je prachtige zinnen krijgt. Het is een verhaal dat verrassende wendingen met zich meebrengt, zo zijn er karakters waarvan je je af blijft vragen of ze wel degene zijn waarvoor ze zich uitgeven. De rode draad door het boek zijn de dagboeken van de overleden Lydia en het geheim wat ze haar graf mee in heeft genomen. Elk moment verwacht je de onthulling van het geheim van Lydia, maar tot en met het slot komt daar weinig nieuws uit voor de lezer en dat is wel een domper op het verder aardige soms wat langdradig geschreven verhaal.