Het is een wel heel ingewikkelde en omslachtige manier om iemand pijn te doen, maar Hennequin is dan ook behoorlijk verknipt. Dat blijkt als Miriam, die zich niet kan verzoenen met de dood van haar broer, in het verleden duikt van Hennequin, om erachter te komen waarom ze terug is.
Lang is onduidelijk wie er nou eigenlijk gestraft moet worden, en wat Hennequins plan is. Wel is duidelijk dat ze iets in haar schild voert, en dat maakt het boek toch minder spannend dan het had kunnen zijn. Negen dagen moet je wachten, waarin Miriam puzzelstukjes verzamelt, Hennequin wat kleine steken uitdeelt, en Didi door het huis strompelt met haar bekkeninstabiliteit, tepelkloven en gierende hormonen, om op dag tien beloond te worden. En hoe!
Esther Verhoef is misschien wel de beste schrijfster die op deze site te vinden is. Haar verhalen hebben altijd een originele setting, ze is van alle markten thuis, en haar zodra je begint te lezen kan je niet meer stoppen. Dat geldt ook voor De kraamhulp. De prachtige cover, met roze binnenkant, de fijne papierdikte en het juiste aantal pagina's zorgen ervoor dat je het boek zo uit hebt.
Toch mist het boek spanning en blijven de personages erg op afstand. Alleen Miriam leert de lezer iets beter kennen, maar ook in haar verhaallijn gebeurt eigenlijk niet zoveel spannends.
Het einde maakt gelukkgi een heleboel goed. Zoveel dat het boek toch een aanrader is.
Ondanks een paar kritische noten, kan ik een boek dat zo lekker wegleest, dat ik zo snel uitgelezen heb, en dat zo'n geweldig einde heeft, niet belonen met minder dan vier sterren. Knap geschreven en origineel.