Kit Ward groeit op in een ongewone gezinssituatie waarbij haar naïeve vader de grote afwezige is en haar moeder er alles aan gedaan heeft om haar dochter in haar voetsporen te laten treden. Dit is gelukt, tot dusver. Al moordend vervolgt Kit haar weg, ware het niet dat ze steeds meer risico's neemt. Door haar onvoorziene vriendschap met studiegenoot Maggie Bauer, die tevens op haar slachtofferlijst staat, en met Alex, die de leiding heeft over zowel het moordonderzoek als de klopjacht op de perfecte moordenaar, wordt Kit langzaam in een hoek gedreven. Moeder Vienna realiseert zich dan dat hun zorgvuldig ingeklede leven en datgene waar ze voor staan, zomaar ineens over kan zijn. Want Kit Ward is jong, roekeloos... en onvoorspelbaar. 

Katherine Ewell zal met De perfecte moordenaar een hoop tongen losmaken, zeker al gezien de titel. Inhoudelijk neigt het boek naar een Young Adult maar het heeft tevens een scherpe, volwassen uitstraling. Het verhaal enkel en alleen vanuit de hoofdpersoon te brengen getuigt van durf. Ewell wil de lezer meegeven dat een dader niet per definitie een volwassen man hoeft te zijn.
De inmiddels negentienjarige Katherine schreef het boek op haar zeventiende en hoewel dit veel lof verdient, moeten we het wel realistisch bekijken. Het verhaal bevat de nodige plotgaten en sommige situaties lijken niet goed tegen het licht te zijn gehouden. Doordat de geloofwaardigheid hier en daar wankelt, wat voorkomen had kunnen worden door op voorhand wellicht meer ogen mee te laten lezen, daalt het boek in aanzien. Desalniettemin ligt er voor de jonge auteur een mooie carrière als schrijfster in het verschiet want dit boek blijft zeer zeker niet onopgemerkt.