Valerie, zelf rechercheur geweest, vindt dat het onderzoek naar de moord op haar zusje niet erg opschiet. Ze besluit haar eigen onderzoek te starten, en wordt daar verrassend genoeg in bijgestaan door haar bijna ex-echtgenoot Slade Houston, die plotseling op komt dagen. Dit met lichte tegenzin van Valerie, maar ze is vastbesloten om de moordenaar van haar zusje te ontmaskeren. Zelfs als blijkt dat ze zelf ook het doelwit wordt van deze perverse moordenaar...

De mooie serene foto op het omslag is in schril contrast met de ijzingwekkende gebeurtenissen in deze goed geschreven, donkere thriller. De rozenkrans heeft voor altijd een luguber tintje gekregen. Doordat het verhaal zich mede afspeelt tegen de ietwat donkere, sombere achtergrond van de kerk weet de auteur een duistere sfeer op te roepen die de onderhuidse spanning geheel ten goede komt. Ook gunt ze de lezer af en toe een kijkje in de weerzinwekkende gedachten van een moordenaar. De personages in het verhaal hebben allen zijdelings met elkaar te maken en er hangt een vleugje mysterie om hen heen. Hierdoor krijgen ze allemaal iets verdachts. Gebeurtenissen uit het verleden spelen een belangrijke rol in dit verhaal. 

Dit alles resulteert in een ijzersterke plot waarin niets is wat het lijkt. De auteur strooit de lezer regelmatig zand in de ogen en langzaam maar zeker komt de waarheid aan het licht, om te eindigen in een schokkende en zeer verrassende climax, door de auteur tot het laatst bewaart. Slim. 

Het is wel een verademing dat in deze angstaanjagende thriller ook de romantiek aan bod komt. Want ondanks het verleden, en de gruwelijkheden van het nu, komen Valerie en Slade stukje bij beetje toch weer nader tot elkaar, en mogen we ook een kijkje nemen in het gelukkige huwelijk van rechercheur Montoya en daarmee de menselijke kant ervaren van de politie. Dit haalt wel een beetje de vaart uit het onderzoek, maar dat is verder niet storend. 

Ik heb Rozenkrans met veel plezier gelezen en vond het ook echt een vrouwenthriller. Wel een huiveringwekkende... Dit was mijn eerste kennismaking met Lisa Jackson, maar zeker niet de laatste. Haar manier van schrijven bevalt me wel. Rozenkrans is een echte aanrader!