Op Sterf twee keer, het inmiddels elfde deel in deze serie, hebben de fans van Tess Gerritsen maar liefst twee jaar moeten wachten. 

In Sterf twee keer laat Gerritsen twee verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben langzaam naar elkaar toe kruipen. Het ene verhaal speelt zich af in Botswana, zes jaar voorafgaand aan de gebeurtenissen in Boston uit de tweede verhaallijn. In Boston wordt het ontweide lichaam gevonden van preparateur Leon Gott. Zijn ingewanden liggen in de prullenbak in de buurt van zijn opgehangen lijk, samen met een extra set organen. Deze blijken toe te behoren aan een onlangs overleden sneeuwpanter uit de plaatselijke dierentuin. Aan Gott was de eer toegevallen om deze zeldzame panter op te zetten; na nauwkeurig onderzoek echter blijkt de kostbare pels verdwenen te zijn. 

Zes jaar eerder is een groep toeristen en hun gids op wildsafari spoorloos verdwenen in Botswana. Het is aan Jane en Maura om uit te zoeken wat de moord in Boston te maken kan hebben met de vrouw die als enige destijds levend is teruggekeerd.

Of het nu gaat om haar medische thrillers of de Rizzoli en Isles serie, de boeken van Tess Gerritsen zijn onmogelijk weg te leggen wanneer je er in eenmaal in begonnen bent. Hoe komt dat toch? De schrijfstijl is heerlijk: vlot, modern, spannend en humoristisch. En vooral geloofwaardig. De plot van haar boeken zit steevast deugdelijk in elkaar en het is altijd verrassend wanneer je als lezer een paar keer de verkeerde kant wordt opgestuurd. Bij de Rizzoli en Isles serie zit daar natuurlijk ook nog veel herkenning bij door de terugkerende hoofdpersonen. Vanaf het eerste deel tot nu hebben beide dames al het nodige te verduren gehad op zowel professioneel als persoonlijk vlak. 

Jammer is het dat in Sterf twee keer niet al te veel aandacht wordt besteed aan de verdere ontwikkelingen op privégebied. Jane worstelt nog steeds met het huwelijk van haar ouders en Maura heeft het zwaar met haar moeder die in de gevangenis zit. Zeker na dat lange wachten op een nieuw boek in de reeks hadden de meeste fans waarschijnlijk wel gehoopt op meer op dit vlak. 

Sterf twee keer is een sterke, heel erg prettig leesbare thriller geworden. Het mag zeker een opluchting zijn dat Tess Gerritsen niet ten prooi gevallen lijkt te zijn aan haar eigen succes. Er bestaan auteurs in thrillerland die zich niet meer zo druk lijken te maken over een kloppende plot of geloofwaardige personages omdat hun werk inmiddels toch wel verkoopt. Tess Gerritsen heeft in ieder geval haar fans niet teleurgesteld en heeft met haar nieuwste Rizzoli en Isles opnieuw een kwalitatief hoogstaande thriller afgeleverd.