Hoofdkarakter Nikki Gillette kan aan alle kanten worden gelinkt aan deze zaak. Ze was bevriend met Amity en diens familie woonde in het huis waar de gruwelijkheden plaatsvonden. Nikki's oom was als advocaat bij de rechtszaak betrokken en last but not least was haar vader de rechter bij dit gebeuren.
Nikki, die naast haar parttime baan als journaliste ook naam heeft verworven als auteur van twee true crime boeken, weet dat de deadline voor haar derde titel met rassen schreden nadert en ze met een goed verhaal op de proppen moet komen. Persoonlijk en betrokkenheid staan garant voor hoge verkoopcijfers.

Lisa Jackson weet haar personages kundig te verweven. Het is bij tijd en wijlen lastig om iedereen op de juiste wijze aan elkaar te linken. De auteur laat tevens veel karakters het toneel betreden en dat maakt het er niet eenvoudiger op. Teveel pionnen op een speelbord werkt niet. Veel van hen blijven slechts bijfiguren en komen niet verder tot ontplooiing. Het voelt aan als een rommeltje. Jackson had zich beter kunnen concentreren op de geloofwaardigheid van de personen die het spel met verve spelen en de rest op de reservebank laten plaatsnemen. Met de finale in zicht kun je domweg niet iedereen inzetten.
Buiten dit alles is Vertel me een uitgekiende en standvastige whodunit waarbij Jackson de lezer absoluut in het ongewisse laat wie de kwaaie piet is. Lisa Jackson staat bekend om haar goede mix tussen goed en kwaad, spanning, een vleug humor en wat romantiek hier en daar. De goede plot en een hoofdpersoon die de touwtjes strak in handen heeft én houdt maken van Vertel me een prettige en vernuftige thriller.