Als journalist houdt Fitzek de polsslag van onze samenleving nauwgezet bij. Elk van zijn boeken heeft te maken met een brandend actueel probleem. In zijn vorige boek, Het geschenk, was dat het hoge aantal ongeletterden of analfabeten in West-Europa. De weg naar huis draait om #metoo, het mentale en fysieke misbruik van vrouwen. Toch is er nergens een belerende toon. De boodschap wordt zo mooi verpakt dat iedere lezer, ook de mannelijke, die probleemloos begrijpt. Niet voor niets is deze auteur een topper in het genre, met torenhoge verkoopcijfers als logisch gevolg. Dit boek heeft ook weer een swingende schrijfstijl, uitdagend, vlot en beeldend

'Voordat Klara nog een keer in een van zijn leugens zou trappen die haar of haar verstand of het leven zou kosten. Bij twijfel allebei.’ Zo’n mooie zin beschrijft moeiteloos het karakter van de figuur die haar bedreigt. Even boeiend is het telefonische steekspel tussen Klara en Jules. Drie vierde van het boek is er een roodgloeiende verbinding tussen de twee. Nu eens behelst het verhaal de ontwikkeling vanuit Klara’s standpunt; het volgende, korte hoofdstuk interpreteert Jules wat hij aan zijn kant van de lijn hoort en handelt hij daarnaar. Als er dan toch een minpuntje moet zijn in De weg naar huis, dan is dat de hoge mate van onwaarschijnlijkheid in de opstapeling van dramatische gebeurtenissen. 

Fitzek doet, dankzij de hoge spanningsboog, de verborgen humor en de creatieve zijsporen, het meest onwaarschijnlijke werkelijkheid worden. Het grootste compliment dat een schrijver kan krijgen.