Twintig jaar later geeft Veronica, de oudere zus van Billy, groepstherapie in Stockholm. Veronica heeft het nooit los kunnen laten. Na de verdwijning van Billy was niets meer hetzelfde en op een gegeven moment besloot Veronica te vertrekken van het platteland. Haar moeder heeft jaren later zelfmoord gepleegd en met haar vader heeft ze nauwelijks contact. Ook de sterke band die ze met haar broer Matthias had is veranderd. Als er in haar groep een vreemde jongeman zich aansluit die begint te vertellen over zijn onverklaarbare herinneringen aan de verdwijning van een jongetje wordt Veronica weer teruggeworpen naar het verleden. Het verleden waar nog vele onopgeloste vragen liggen. Door de vreemde jongeman wordt ze getriggerd om weer op zoek te gaan naar haar broertje. Niet alleen om hem te vinden maar ook om eindelijk antwoorden te krijgen op wat er is gebeurd in de nacht van de verdwijning. 

Het einde van de zomer start met een proloog die zich afspeelt in de zomer van 1983. De vijf-jarige Billy is achter in de tuin, het schemert al. Zijn aandacht is gericht op een konijnenjong. Als het konijnjong wegrent gaat Billy erachteraan. Bij de afrastering van de tuin kan hij niet verder en hij wil zich al omdraaien als hij toch een mogelijkheid ziet uit de tuin te komen. Het konijn rent plots heel snel weg, het heeft een geur geroken. Ook Billy beseft dat er iets niet in orde is en dan…Billy is spoorloos verdwenen.  

Geen enkel moment wordt er een clou of een hint weggegeven wat er gebeurd zou kunnen zijn. Het vinden van haar broertje is een obsessie voor Veronica, zodanig dat zelfs haar werk er onder lijdt. Maar ondanks dat haar speurwerk veel blootlegt blijft het allemaal een groot raadsel. Het is ook voortdurend de vraag of de constateringen van Veronica wel betrouwbaar zijn of dat haar psychische verwardheid haar dingen laat zien die er niet zijn. De meerdere flashbacks naar het verleden geven te weinig duidelijkheid, alleen dat er sprake is van een onderliggend familiedrama. De spanningsboog wordt regelmatig onderbroken en het verhaal suddert dan een beetje door. Toch weet de auteur, mede door de prettige schrijfstijl, de interesse vast te houden en als lezer wil je desondanks weten hoe het nu allemaal zit.  

Het einde van de zomer is geen thriller met een superhoog spanningsniveau, daarentegen is de psychologie wel van goede klasse. Een spannende roman dat een familiedrama behelst en het gemis van de hoge spanning toch goed weet op te vangen met een enigszins verrassende plot.