Charlotte en Perry kijken ieder jaar uit naar de zomer, als ze weer naar hun prachtige vakantiehuis op een klif aan de Engelse rivièra kunnen. En nu hun vrienden Amy en Linus daar ook een huisje hebben gekocht, zullen ze deze keer extra genieten van de luie weken met zon, strand en borrels met uitzicht op de hemelsblauwe zee.

Tenminste, dat is het plan...

De lokale bewoners zijn alleen niet blij met mensen zoals zij, die de schaarse huizen in het dorp opkopen en er vervolgens alleen in de zomer zijn, met protestacties en vandalisme tot gevolg. Daarnaast blijken de vakantiegangers zelf nogal wat geheimen hebben, wat ook voor de nodige spanning zorgt. Wat relatief onschuldig begint escaleert al snel in iets gevaarlijkers, en uiteindelijk zal niet iedereen het einde van de zomer meemaken…

Onze vakantie is een meeslepende, zomerse vakantiethriller voor de fans van The White Lotus en Suzanne Vermeer.

In Onze vakantie brengt het gezin van Charlotte en Perry naar jaarlijkse gewoonte de maand augustus door in hun prachtige vakantiehuis op een klif aan de Engelse rivièra. Dit jaar vertoeven ze in het gezelschap van het gezin van Amy en Linus, die het huis naast hen hebben gekocht. De sfeer is dit jaar echter grimmig. De hele maand zijn er protestacties aan de gang van de lokale bewoners, die zelf kampen met een tekort aan woonplaatsen lijdzaam moeten toekijken hoe de rijke Londenaars hun huizen opkopen. Wat begint met kleine acties aan het veerpont, groeit uit naar vandalisme. De acties duren voort - tot er een dode valt. 

Onze vakantie heeft een titel en cover die weinig thrillergehalte maar absoluut vakantiegevoel uitstraalt en daardoor wel past bij het verhaal. Het boek bestaat uit verschillende delen. In eerste instantie wordt er zeer veel aandacht besteed aan de kennismaking met de vele personages en de omgeving. Dit wordt uitgebreid beschreven, maar gaat ten koste van spanningsopbouw. Het is stevig focussen in het begin wie precies wie is. Daarnaast zijn er wissels in tijd. In het heden krijgt de lezer te maken met een bizarre gebeurtenis die nieuwsgierigheid opwekt. De sprong naar het verleden voelt wat langdradig, omdat sommige informatie weinig meerwaarde heeft. Dit deel had compacter mogen zijn. Er is wel variatie voorzien doordat de hoofdstukken afwisselen in personages, steeds geschreven vanuit de ik-vorm. Eens deel twee begint, is het verhaal intussen vlotter leesbaar. Er wordt meer tijd en aandacht besteed aan de geheimen van de personages. Ook worden de dynamieken tussen de verschillende betrokkenen steeds duidelijker. Het onderscheid tussen verschillende delen is trouwens onnodig, want het verhaal loopt bij ieder nieuw deel gewoon verder. De klemtoon van het verhaal ligt in de wisselwerking tussen de personages. Het hoofdthema is het huizenconflict tussen de plaatselijke bewoners en de vakantiegangers. Ook later in het verhaal blijft de schrijfstijl erg mededelend en is er voor de lezer weinig mogelijkheid tot speculeren. Er is amper spanning, er zijn geen cliffhangers, geen pogingen om de lezer op het verkeerde been te zetten. Kortom, de typische thrillerelementen ontbreken. Wie nog een twist verwacht op het einde, is eraan voor de moeite, want het verhaal wordt gewoon afgerond. De lezer blijft achter met bedenkingen en vragen. Onze vakantie laat zich het best classificeren als een roman rond het thema huizenmarkt.