De moord op de vrouw van ex-psychiater Aron Mulder vijf jaar geleden heeft zijn reputatie verwoest en voor een breuk gezorgd tussen hem en zijn zoon Alexander. Aron was destijds de hoofdverdachte, maar hij is vrijgelaten vanwege gebrek aan bewijs. Zijn zoon is geëmigreerd naar New Orleans waar hij nu is gearresteerd voor de wrede moord op zijn vriendin Nathalie. Aron besluit zijn zoon te gaan helpen en start in New Orleans met behulp van een privédetective zijn eigen onderzoek. De commissaris van de politie en de rechter willen de zaak tegen Alexander snel voor de rechter brengen en geven Hanna Vincennes, de rechercheur belast met het onderzoek, nauwelijks ruimte voor gedegen speurwerk. Het wordt voor Aron een race tegen de klok.

Ultimatum is geschreven in de derde persoon vanuit het perspectief van Aron en van Hanna, af en toe onderbroken door dat van de moordenaar. Dit geeft de lezer een vrij compleet beeld van wat er allemaal speelt, vooral omdat ieder personage eigen belangen heeft met motieven die in het verleden liggen. Van alle karakters is Aron het beste uitgewerkt. Hij heeft nooit goed begrepen waardoor de verwijdering tussen hem en zijn zoon is ontstaan en de ironie van hun vergelijkbare situaties ontgaat hem niet. Hij gelooft volledig in de onschuld van Alexander en door af te reizen naar New Orleans hoopt hij weer nader tot zijn zoon te komen. De andere personages in het verhaal blijven wat vlak; er spelen genoeg emoties een rol maar het blijft allemaal wat afstandelijk. Dit komt waarschijnlijk vooral door de schrijfstijl; deze is mooi maar ingetogen waardoor de karakters onder het oppervlak blijven en niet echt tot leven komen. 

De broers Heerma van Voss hebben met Ultimatum niet alleen voor het eerst samengewerkt, beiden doen hiermee ook een eerste poging tot het schrijven van een thriller. Ultimatum leest echter als een roman met thema’s als vergeving, opoffering en het onvermogen om met woorden nader tot elkaar te komen. 

Schijnbaar moeiteloos worden met enkele zinnen krachtige sfeertekeningen neergezet. Het beeld dat wordt geschetst van het druilerige Nederland met daar tegenover de broeierige sfeer die de bayou in Louisiana uitstraalt is voelbaar op elke bladzijde. Ondanks de veelbelovende cover is het niet een heel erg spannend verhaal en er ontbreken te veel klassieke thrillerelementen waardoor dit boek eerder een spannende roman is geworden dan een echte thriller. De uiteindelijke ontknoping is van een hele andere orde dan wat thrillerlezers gewend zijn. Er blijven wat zaken onverklaard en dat laat een wat onbevredigend gevoel achter bij de lezer. 

Ultimatum mag dan wellicht voor een thriller wat tekortkomen, de broers Heerma van Voss zijn er wel in geslaagd een heel prettig leesbaar boek af te leveren met een wat onconventioneel einde. Anders dan anders kan heel verfrissend zijn op zijn tijd.