Een kleine moeite is de eerste pennenvrucht van de uit Iowa afkomstige en nu in Chicago gesettelde onderwijzers Darcey Bell. Ze heeft getracht een sterk staaltje psychologie te combineren met een moderne opzet. Bell heeft er alleen te kwistig mee gestrooid. Mede door een overdaad aan blogposts en de daarbij horende ietwat vervelende verteltrant is de auteur er niet in geslaagd om van haar belangrijkste karakter iemand te creëren waar het publiek zich mee wil inlaten. Stephanie wordt daarbij zo dik aangekleed dat er nauwelijks ruimte overblijft om zich goed te kunnen profileren. Vanaf het begin is er de nodige scepsis of haar motieven juist zijn, mede doordat je het gevoel houdt dat je Stephanie niet oprecht leert kennen. Aan de andere kant: dit geldt tevens voor Sean en Emily, die ook een stem krijgen in het geheel. Bovendien barst het verhaal uit haar voegen door de intriges, verstoorde relaties en tal van voorvallen waarvan je kunt afvragen of dit alles wel geloofwaardig is. Herhaling vanuit divers perspectief maak het allemaal nog eens onnodig zwaar. Het geheel weet zich uiteindelijk overeind te houden door een zekere mate van nieuwsgierigheid dat de overhand krijgt. Het blijft niettemin gissen waarom Bell besloten heeft om alle spelers onsympathiek over te laten komen. Gedurende het verhaal is het haast ondoenlijk om je bij (een van) hen aan te sluiten. Toch zit juist dáár de kracht waar de auteur haar pijlen op heeft gericht. Wat is er werkelijk aan de hand? Wie is er wel of niet eerlijk tegenover zichzelf of naar de ander toe? Kunnen we mensen blind vertrouwen of geloven? Dit zijn uitgerekend de ingrediënten waar de echte thrillerliefhebber graag haar tanden in zet. Een kleine moeite betreft een intrigerende en onderhoudende psychologische thriller dat naar mijn mening een breed publiek zal aanspreken.