De ambitieuze journalist Joan Aiguader is naarstig op zoek naar een scoop. Als zijn aandacht wordt getrokken door een zuil waarop het aantal bootvluchtelingen dat is verdronken wordt bijgehouden, ruikt hij nieuws. Hij gaat naar Cyprus en legt net op het juiste moment een wereldschokkend moment vast. Slachtoffer 2117 is een feit. Wat hij niet weet is dat hij een aantal zaken in gang zet met verstrekkende gevolgen. Assad herkent slachtoffer 2117 en de andere mensen op de foto, en Alexander, een wereldverbeteraar achter een computerscherm ziet in slachtoffer 2117 de symbolische start van zijn 'heilige oorlog'. Voor Joan betekent het echter bijna het einde van zijn carriëre want slachtoffer 2117 was helemaal geen drenkeling, maar een slachtoffer van een brute moord. Ditmaal dus geen cold case voor Carl Mørck, maar een race tegen de klok om zijn collega en vriend te helpen, Denemarken te behoeden voor een bloederige aanslag en tegelijkertijd een terroristische cel tot halt brengen. 

Slachtoffer 2117 wordt vanuit verschillende personages verteld wiens levens op een bijzondere manier elkaar gaan raken. Journalist Joan, Alexander een jongen die zijn kamer niet uitkomt omdat hij alleen maar zit te gamen, Assad, Carl en Rose. Op deze manier wordt het verhaal van verschillende kanten benaderd, en is er ook voorkennis met betrekking tot Alexander. Wat opvalt is dat er duidelijk een verteller aanwezig is en die heeft een flinke dosis humor meegebracht. Hoewel het een thriller is, heb ik een aantal keer hardop moeten lachen. Ook is er een zekere mate van sarcasme aanwezig. Dat maakt het deels luchtig, maar zet ook een duidelijk statement neer. Vooral het verhaal van Alexander laat zien hoe leeg en nutteloos aanslagen eigenlijk zijn. Jussi Adler-Olsen gebruikt zijn Slachtoffer 2117 niet alleen om de terreurproblematiek in beeld te brengen, maar ook die van bootvluchtelingen en alles eromheen. Daarnaast pakt hij ook de oorlog in Afghanistan erbij en de gevechten in Iran. Al met al een flink pakket aan informatie, dat door zijn stijl zeer toegankelijk is, en daardoor des te meer binnenkomt. Hoewel Slachtoffer 2117 een deel van een serie is, is het in principe wel als standalone te lezen. Toch is het, om een compleet beeld van de hoofdpersonages te krijgen, wel aan te raden de eerdere delen te lezen. Bovendien, het zijn erg goede en vermakelijke boeken, dus wat extra lezen is geen straf. 

Slachtoffer 2117 is een zeer vermakelijke thriller die op de juiste manier de actualiteit bij de kladden grijpt en de lezer ermee confronteert zonder belerend te worden.