Ane Riel is geboren op 25 september 1971 in Arhus, Denemarken. Ze studeerde kunstgeschiedenis. Aanvankelijk schreef ze voornamelijk kinderboeken die haar moeder illustreerde. In 2013 bracht ze haar eerste thriller uit. Met haar thrillers won ze verschillende belangrijke prijzen. 

Leon is een kleine jongen, een beetje een buitenbeentje. Hij is liefdevol, houdt van zachte dingen en knuffelen, maar juist dan gebeuren er dingen die hij niet wil.  

'Het is wel vervelend dat ik ze per ongeluk dood maak, het is gewoon fijn om ze te knuffelen.' 

Zijn moeder Danica probeert hem goed te begeleiden, ze herkent veel van haar man Karl in Leon. Karl is een grote stevige dwingende man, die nooit lang op een plek blijft en die deze onrust nog steeds blijft voelen. Hij is bij toeval lang bij Danica gebleven na een flirt van een nacht, in de ban van de liefde. Leon is graag bij Mirko, een buurjongen die vaak met hem optrekt en hem helpt en veel leert en zijn steun en toeverlaat is. Mirko helpt ook wel op de boerderij van Leons moeder. Mirko is heimelijk verliefd op Danica en is daarom graag in haar omgeving. Het is een liefde zonder toekomst. En dan is daar die nacht waarin iets dramatisch en fataals gebeurt, waardoor de levens van Leon en Mirko voor altijd aan elkaar verbonden blijven.  

De cover van Beest is erg treffend gekozen. Het geeft een beeld weer van twee mannen in de bergen. Dit kan op twee passages uit het boek slaan: Karl die in zijn geboortedorp komt, maar waarschijnlijker zijn het Mirko en Leon samen onderweg. Het beeld is duister, maar door de lichtval ook hoopvol. De personages zijn samen, maar ook alleen. Het boek is opgedeeld in een proloog en hoofdstukken die elk vanuit een personage geschreven zijn, waarbij dus erg duidelijk is vanuit wie het betreffende stuk beschreven wordt. In het begin is dat enigszins verwarrend, maar als je alle personages eenmaal kent leest het vlot, al blijft het met de Scandinavische namen wel opletten geblazen. Het taalgebruik is vloeiend, maar erg gedetailleerd en alles wordt minutieus uitgewerkt. Het verhaal is grotendeels vanuit de derde persoon geschreven met dialogen ertussen. Omdat alles zo in detail verteld wordt en er regelmatig terug gekeken wordt naar het verleden, leer je de personages en hun karakter goed kennen. Ze kruipen onder je huid. Je gaat mee in alle emoties terwijl je daarbij als toeschouwer ook je eigen mening gaat vormen, van medeleven, begrip tot haat. Ook de omgeving waarin alles afspeelt, het boerenland, een dorp bij de bergen past perfect bij de personages en de gebeurtenissen. Hierdoor is het echt een compleet verhaal.

Beest is geen thriller maar een spannende roman met veel psychologische diepgang. De plot is voorspelbaar, eigenlijk voel je dat vanaf de eerste pagina al aankomen. Maar toch doet dat niet af aan het leesgenot. Een bijzonder boek dat ik soms met tegenzin, maar ook met plezier en ademloos las.