Als Lieke vastloopt in haar werk als jeugdhulpverlener pakt ze de kans om naar Noorwegen te gaan met beide handen aan. Ze reist naar Stravanger waar ze een fijn weerzien heeft met haar oma en haar vriendin Birgit. Al snel steken de dames zich in een wespennest van gebeurtenissen en gaan ze met hulp van de plaatselijke inspecteur Pedersen op onderzoek uit. Dan blijkt dat de politie onder druk van de burgermeester de verdwijningen van vrouwen snel onder tafel veegt omdat de legende van de Nachtvorst beter verkoopt aan toeristen dan een misdrijf. Ze gaan letterlijk en figuurlijk grenzen over om samen de meerdere misdrijven op te lossen. 

Suzanne Vermeer stelt in deze winterthriller verschillende maatschappelijke problemen aan de kaak. Zowel in Nederland als in Noorwegen. Dit besef geeft het verhaal wel wat extra inhoud en stof tot nadenken. Het geeft een stukje diepgang aan het verhaal dat verder erg lijkt op de andere thrillers van deze auteur. Het toevoegen van een oude legende maakt dat het hele verhaal een ander perspectief krijgt, iets magisch en nostalgisch, maar het had meer op de voorgrond mogen staan. De legende geeft wel een hele duidelijke kloof tussen de ouderen en de jongeren aan die versterkt wordt door de inmenging van de politiek. Een stuk spanning komt erbij als de plaatselijke inspecteur beperkte tijd krijgt om de vermissing op te lossen in opdracht van de burgemeester. Het einde en de epiloog zijn een mooie afronding, maar omdat niet alles wordt opgelost kan er bij de lezer een stukje ongenoegen ontstaan. De schrijfstijl van Suzanne Vermeer is vlot als altijd. Zij kan de lezer in een paar bladzijdes inlichten over de gebeurtenissen uit het verleden die van belang zijn voor het verhaal, zonder de vaart te verliezen. Dit wordt echter niet in het hele boek vastgehouden, de dames nemen de lezer mee in al hun speculaties en verdachtmakingen waardoor de spanning wegsijpelt. Als Pedersen of een van de slachtoffers vanaf het begin een stem hadden gehad was dat anders geweest. Nu is het wat eenzijdig in het begin. Dat wordt echter deels goedgemaakt door enkele dagboekfragmenten, maar niet voldoende. 

Nachtvorst is niet de sterkste Suzanne Vermeer, maar de combinatie van de verschillende elementen als een legende, een vermissing en maatschappelijke problemen zorgt voor ijskoude leesuren.