Walter Lucius, scenarist en regisseur, weet ook als thrillerschrijver zijn naam te vestigen. Met zijn verrassende debuut De vlinder en de storm verwerft hij zich een plaats tussen Nederlands beste thrillerschrijvers, en zou het zo maar kunnen dat deze thriller ook internationaal weet door te breken. Het verhaal speelt zich grotendeels af in Amsterdam, maar is zeker geen standaard Nederlandse thriller om te lezen. De groots opgezette verhaallijnen lopen door elkaar verweven met veel actie en een scala aan plotwendingen, die samen vallen tot een goed geconstrueerde ontknoping, die door de aangrijpende en meevoelende schrijfstijl van Lucius nog lang bij de lezer blijft hangen. Een grote hoeveelheid personen, van Nederlandse, Afghaanse en Russische origine, maakt hun opwachting in het boek, stuk voor stuk subliem uitgewerkt tot aansprekende en herkenbare personages.
De vlinder en de storm, het eerste boek in de Hartland-trilogie, is opgedeeld in vijf delen die in overzichtelijke korte hoofdstukken de leesbaarheid vergroten. Lucius begint met veel actie, weet de spanning steeds meer op te voeren en vast te houden tot het eind. Jammer is het dat Lucius een onwaarschijnlijk natuurfenomeen opvoert dat onder andere tot een catastrofale chaos op de snelweg leidt, waarbij ook nog eens driekwart van alle personages op wonderbaarlijke wijze binnen een tijdsbestek van een aantal bladzijden op hetzelfde moment op dezelfde plaats zijn. Wanneer het natuurfenomeen was weggelaten en het andere meer gedoseerd was uitgewerkt, zou De vlinder en de storm een dikke vijf sterren hebben gekregen. In het slotstuk heeft Lucius een paar lijntjes open gezet als aanzet naar het tweede deel van de Hartland-trilogie. Wij kunnen alleen maar zeggen, laat maar komen, De vlinder en de storm smaakt naar veel meer.