Society girl Jane Jenkins werd op haar 16e veroordeeld voor de moord op haar moeder. Door een vormfout komt ze na tien jaar vrij en in plaats van zich opnieuw te storten in de glamourwereld van Hollywood besluit ze op zoek te gaan naar de waarheid. Jane is een stuk van haar geheugen kwijt en weet met vrij grote zekerheid dat ze haar moeder niet mocht; ze kan zich echter niet herinneren of ze daarom ook de trekker heeft overgehaald. Door een gedeelte van een gesprek dat ze heeft opgevangen op de avond van haar moeders dood is ze ervan overtuigd dat ze de antwoorden kan vinden in twee kleine voormalige goudzoekersstadjes in South Dakota. Incognito start ze haar zoektocht, want door de meedogenloze jacht van de paparazzi is haar tijd beperkt.

Allereerst valt de cover van Lieve dochter nogal op: rozerood, grote letters en een glamourachtig versierd pistool. Over smaak valt te twisten, maar dit geeft de sfeer van het boek goed weer. Lieve dochter wordt verteld vanuit het perspectief van Jane, afgewisseld met getuigen- en nieuwsverslagen. Hierdoor ontstaat een brug tussen het heden en het verleden en het geeft de lezer meer inzicht in de gebeurtenissen van destijds. Jane is een geval apart. Doordat ze in vermomming op onderzoek uitgaat, moet ze haar ware aard de kop indrukken en dat valt niet mee. Het jaarlijkse festival in de stadjes Ardelle en Adeline geeft Jane de mogelijkheid om te liegen, manipuleren en veel nieuwsgierige vragen te stellen. De plot van Lieve dochter is origineel en hoofdpersoon Jane is dat zeker ook. Ze is iemand die op de harde manier heeft geleerd dat je met aardig zijn niet zo ver komt in de wereld en houdt zich met veel bravoure en een scherpe tong staande. Jane is laconiek, sarcastisch, zit vol zelfspot en maakt in haar verhaal regelmatig een uitstapje naar een gebeurtenis uit haar verleden. Andere personages die Jane ontmoet zijn ook allemaal wat eigenaardig en dat past prima in het verhaal. Aan de andere kant zijn er veel toevalligheden die de plot enigszins doen rammelen. Jane herinnert zich eigenlijk alles uit haar verleden, behalve dan het belangrijkste: heeft ze haar moeder vermoord?. Dit zou psychologisch wel verklaarbaar kunnen zijn, maar dat doet Little niet. Ook de precieze redenen waarom Jane na tien jaar wordt vrijgelaten blijven onverklaard. Dat een flard van een gesprek waarin Jane slechts een paar voornamen oppikt haar kan leiden naar twee gehuchtjes in een andere staat draagt ook niet bij aan de geloofwaardigheid. 

Lieve dochter is een combinatie geworden tussen een chicklit en een thriller die het moet hebben van de enorme vaart in het verhaal, het originele uitgangspunt en de authenticiteit van de hoofdpersoon. De kracht zit in de rake typeringen van situaties en mensen en de humor waarmee het geheel is overladen. Dus ondanks de tekortkomingen in de geloofwaardigheid is dit debuut, doordat het zo anders is dan de meeste thrillers, absoluut de moeite van het lezen waard.