Dochter vermist heeft een mooie cover. Een meisje met een ballon in de hand, helemaal alleen op een heuvel, past goed bij de titel. De achterflap triggert om in het boek te beginnen, het moet vreselijk zijn wanneer je dochter wordt vermist. Mikaela Bley heeft altijd bij het TV-station TV4 in Stockholm gewerkt als inkoper. Tegenwoordig heeft ze zich volledig op het schrijven gericht. Dochter vermist met in de hoofdrol misdaadverslaggeefster Ellen Tamm is haar debuut.

Dochter vermist vertelt het verhaal van Lycke. Haar stiefmoeder heeft haar naar tennisles gebracht, maar ze is nooit teruggekomen. De ouders van Lycke zijn ten einde raad en de politie wordt ingeschakeld om een zoekactie op touw te zetten. De pers heeft ondertussen lucht gekregen van de zaak en Ellen krijgt hem toegewezen. Ze gaat naar de plaats waar Lycke als laatste is gezien en begint in het wilde weg te zoeken. De zaak grijpt Ellen enorm aan en ze kan het maar niet loslaten dat de politie in haar ogen zo weinig doet. Het verleden van Ellen haalt haar in en bijt zich vast, om niet meer los te laten.

Ellen Tamm is misdaadverslaggeefster bij TV4 in Stockholm. Ellen is nog relatief jong om als misdaadverslaggeefster aan het werk te zijn, maar ze is al haar hele leven bezig met de dood en is er eigenlijk door geobsedeerd. Als klein meisje heeft ze een traumatische ervaring meegemaakt, waardoor ze nu gefixeerd is op moord en doodslag. Ze heeft regelmatig last van paniekaanvallen en om zichzelf rustig te krijgen heeft ze zich een mantra aangeleerd: DE DOOD, DE DOOD, DE DOOD! 

Doordat het verhaal grotendeels verteld wordt vanuit het perspectief van Ellen, komen we veel over haar te weten. Over haar gevoelens en gedachten uit het heden, maar ook over haar problemen uit het verleden. Op deze manier wordt een goed beeld van haar geschetst waardoor je echt meeleeft. Persoonlijk vind ik Ellen een heel mooi personage: geen rozengeur en maneschijn, maar verrotte lelies en een zwarte nacht. De overige personages worden niet uitgebreid beschreven, maar wel allemaal even aangetipt. Hierdoor blijven ze wat mysterieus, wat passend is voor het verloop van het verhaal.

De hoofdstukken zijn enkel vanuit een vrouwelijk oogpunt geschreven, waarbij Ellen ruim de overhand heeft. Langere en kortere hoofdstukken wisselen elkaar af en zijn duidelijk afgebakend met een tijdstip en naam van de hoofdpersoon. Het verhaal speelt zich af in een tijdsbestek van negen dagen. Het verhaal is vrij aardig uitgewerkt, al is het niet uniek. De plot wendingen zijn goed bedacht, maar het einde is vrij abrupt. De plot had een wat verdere en diepere uitwerking mogen hebben. Hierdoor zou ook wat meer spanning in het verhaal kunnen worden gebracht, nu is het eigenlijk net te weinig voor een echt goede thriller. Mede door de fijne en vlotte schrijfstijl van Mikaela en het feit dat Ellen zo duidelijk wordt belicht is Dochter vermist een mooi en onderhoudend boek geworden over wat de vermissing van een jong meisje met iedereen doet.