Bestel bij Bol.com
Oorspronkelijke titel:
Oordeel:
ISBN: 9789044978810
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Editie: E-book
Verschenen: 2021
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Karin Bisschops op 28 januari 2021:
Will Dean groeide op in de East Midlands en na zijn studie Rechten heeft hij een tijd in Londen gewerkt. Voor de liefde emigreerde hij naar Zweden en bouwde daar voor zijn gezin een houten huis dat diep in de bossen stond, ver weg van de bewoonde wereld. Daar schreef hij zijn thrillers. De jacht is zijn debuut en de eerste van een serie met de dove Tuva Moodyson in de hoofdrol.
Tuva Moodyson is een jonge journaliste voor een lokaal krantje in Gavrik, een kleine stad in Zweden. Ze wil een geweldig verhaal schrijven, iets groots, zodat ze kan vertrekken om bij een grote krant te gaan werken. Haar moeder is ziek en heeft haar hulp nodig, dus de vertrekplannen moeten worden uitgesteld. Wanneer een lichaam wordt gevonden dat opvallend veel overeenkomst heeft met eerdere lijken, lijkt het erop dat de moordenaar van toen opnieuw toeslaat. De zogenaamde Medusamoorden zijn op dezelfde manier gepleegd. Tuva ziet hier haar kans om haar scoop te kunnen maken en bijt zich vast in deze zaak. Er komen steeds meer geheimen aan het licht, geheimen over deze zaak maar ook over de aparte stadsbewoners. Opnieuw wordt er een moord gepleegd en Tuva zit zonder dat ze het zelf in de gaten heeft, heel dicht op deze zaak.
De jacht is het debuut van Will Dean en hij laat door middel van zijn beschrijvingen de omgeving beeldend en zeer gedetailleerd zien. Je ziet als het ware de dichtbegroeide bossen die eindeloos lijken, de elanden die vrij rondlopen en waarop wordt gejaagd, de plaatsen waar niet veel mensen wonen en de specifieke Zweedse dingen zoals trollen. De duistere sfeer dringt door tot in je botten waar ook de koude zich nestelt. In het begin kabbelt het verhaal en wordt er veel nadruk gelegd op de dove Tuva die vaak haar batterijen moet verwisselen in haar speciale gehoorapparaat. Jammer want deze herhalingen doen niet veel goeds voor de spanning. Gedurende het verhaal piekt de spanning even op om daarna weer verder te kabbelen. Toch blijft het verhaal interessant en is Tuva geen standaard personage. Op een gegeven moment is duidelijk wie de dader moet zijn. De trage plot glijdt naar het einde waar alle vragen zijn beantwoord en de moord is opgelost. Vaak verlopen de Scandi-noir thrillers traag en wordt er ruim gebruik gemaakt van de omgeving en de weersomstandigheden. Zo ook in De jacht. Op de cover staat dat een Brit ook een Scandi-noir kan schrijven en dit kan alleen maar worden beaamd.
Will Dean heeft met De jacht een thrillerdebuut geschreven met een interessante hoofdpersoon in een typische Zweedse omgeving dat je nieuwsgierig maakt naar het tweede deel.
Oordeel:
Alle bezoekersreacties:
Jaimy Smeets (31) op 31 januari 2021:
De eerste afgeronde leesclub van 2021 is een feit. Vrouwenthrillers organiseerde deze leesclub rondom De jacht, het eerste deel in de reeks die Will Dean schreef omtrent Tuva.
Bedankt, ook aan A.W. Bruna, voor het recensie-exemplaar.
Tuva is een dove journaliste, die haar vader jong verloren heeft en de band met haar moeder sindsdien als heel zwaar ervaart.
Meer krijgen we eigenlijk ook niet over Tuva te weten.
Er wordt heel veel aandacht besteed aan het feit dat Tuva doof/slechthorend is.
Het kraken en storen van haar hoorapparaatjes, de piepjes als ze leeg gaan, het vervangen van de batterijen, alles wordt heel erg gedetailleerd beschreven en het is me niet helemaal duidelijk wat de toegevoegde waarde hiervan is.
Ook het eten van winegums is iets wat veelvoudig terug komt en alle kleuren en smaken passeren de revue.
Het zorgt voor irritatie en trek in winegums, wat beiden niet Deans bedoeling zal zijn.
Het verhaal begint gelijk spannend, als Tuva aan de rand van het bos een aanvaring krijgt.
Toch is deze spanning er al gauw af en deze borrelt dan ook niet meer op.
Hoewel er heel veel spannende dingen gebeuren, lijkt het allemaal niet over te komen op papier.
De lijken die gevonden worden, op een zeer specifieke wijze, zorgen niet voor de kippenvel en gruwel die het wel met zich mee zou moeten brengen.
Tuva stort zich als journaliste in het verhaal, maar ook hier komt ze niet echt uit te verf.
Ze is zeer nieuwsgierig van aard, maar het echte journalistieke dat toch wel kenmerkend is vanuit andere boeken, blijft uit.
Het zorgt er wel voor dat Tuva een personage is dat dicht bij je staat.
Haar onderzoekingen zijn niet overdreven en het is makkelijk om je als lezer daarin te vinden.
Er passeren heel wat personages de revue, mensen die allemaal op hun eigen manier eigenaardig zijn en wel of niet iets met de moorden te maken kan hebben. Hoewel er best wat aandacht aan besteedt is, blijven ook deze oppervlakkig. Het is daarom ook niet duidelijk waarom bepaalde mensen verdacht worden en of er meer onder de oppervlakte schuilt.
Ook de relatie met haar moeder is iets wat zeer problematisch is. Niet alleen voor Tuva, maar ook als lezer.
Het is duidelijk dat er iets voorgevallen is, maar wat de precieze reden hiervoor is en waarom Tuva niet de liefhebbende dochter kan zijn die ze wel graag wil zijn, komen we niet te weten.
Wellicht komen we dit in een van de volgende delen te weten, er moet immers ruimte blijven voor speculatie en nieuwsgierigheid.
Op het einde lijkt er toch nog rek in de spanningsboog en neemt de adrenaline weer iets toe. Toch is ook dit niet helemaal uitgewerkt en ondanks dat het plot zeer verrassend is blijkt het niet bevredigend.
De diepgang mist, waardoor echt nagelbijten er niet inzit.
De details omtrent de hoorapparaatjes wordt enigszins verklaard, maar dit doet teniet aan de ergernis die het opwekte. Er hadden heel wat details geschrapt kunnen worden, waardoor er plek is voor andere die wat meer aan het verhaal zouden toevoegen.
De jacht belooft een spannend debuut te zijn, dat laat zien dat een Brit ook een Scandi-noir kan schrijven, maar ik ben helaas niet overtuigd en hoewel ik gek ben op series, ben ik er ook nog niet over uit of ik meer van Tuva zou willen lezen.
Beoordeling: ⭐️⭐️,5
Oordeel: 
Karina Hoekerswever (36) op 31 januari 2021:
De cover doet direct denken aan een Scandinavische locatie door de hoge bomen en eenzame weg die erdoor loopt, al roept het niet direct de spanning die bij een thriller hoort op. Op de achterkant de pakkende termen “Horen, Zien en Zwijgen” en die trekken wel direct de aandacht. Ook journaliste Tuva wekt interesse op, mede door haar beperking van het gehoor. In De jacht leren we Tuva kennen als een doortastende vrouw, gewend om haar eigen zaakjes te regelen en niet over zich heen te laten lopen. Ze is oprecht en staat voor haar principes en laat zich weinig gelegen liggen aan de sociale conventies, ondanks dat dit niet altijd positieve gevolgen heeft. De doofheid, die haar juist een uniek personage maakt, lijkt in dit eerste boek nog niet veel toe te voegen behalve wat teveel informatie over het wisselen van batterijen. Het is te hopen dat in volgende delen van deze serie juist deze toevoeging meer waard wordt voor het plot.
Qua plot is De jacht zeker geen slecht boek, al zal de uiteindelijke dader voor de doorgewinterde thrillerlezer waarschijnlijk niet uit de lucht komen vallen. Het zit goed in elkaar, zowel qua opbouw als qua motief, echter door de traagheid van het verhaal is het boek te makkelijk weg te leggen. Wat wel mist is de diepgang die met een journalist als hoofdpersoon verwacht mag worden, het daadwerkelijk onderzoek doen blijft bij ietwat kinderlijk speuren.
Wat in De jacht het meest ontbreekt echter is de spanningsboog. Het is een verhaal waarin opgebouwd wordt naar een uiteindelijke climax, maar het oplopen van de spanning laat veel te lang op zich wachten. Het duistere bos is een uitstekende locatie voor meer dreiging, echter is dit de auteur onvoldoende gelukt en lijkt vooral de overvloed aan details daar debet aan.
Al met al is De jacht een eerste deel van een serie die nog weliswaar niet overtuigd maar wel een interessant hoofdpersonage biedt voor volgende delen.
Oordeel:
Silvia v. Elzelingen (59) op 30 januari 2021:
Will Dean is een Britse schrijver die in Zweden is gaan wonen. Hij groeide op in East Midlands en had op 18-jarige leeftijd al in negen verschillende dorpen gewoond. Na zijn studie rechten werkte hij een tijd in Londen, voor hij voor de liefde naar Zweden emigreerde. Diep in de bossen in een zeer afgelegen gebied bouwde hij een huis voor zijn gezin. Het eerste dorp in de omgeving ligt op enkele uren rijden. Vanuit deze basis schrijft Will Dean zijn thrillers. ‘De jacht’ werd door The Daily Telegraph verkozen tot beste thriller van het jaar en was een internationale bestsellersensatie.
‘De jacht’ is het eerste boek over Tuva Moodyson, die de rol van hoofdpersonage heeft gekregen, en is tevens het thrillerdebuut van Will Dean. Tuva werkt in het kleine stadje Gavrik bij een kleine uitgeverij genaamd de Gavrik Posten. Wanneer er een lijk gevonden wordt in het nabijgelegen Utgardbos wordt Tuva erop afgestuurd. Tuva heeft echter twee problemen, ze is doof en haat de natuur. Voor haar doofheid gebruikt ze gehoorapparaatjes, maar de angst voor de natuur zal ze zelf moeten overwinnen. In het verleden zijn er meerdere moorden gepleegd in het Utgardbos en het is de taak van de politie en Tuva om te onderzoeken of deze moord enig verband houdt met de eerder gepleegde moorden. Algauw begint de klopjacht op de moordenaar.
De schrijfstijl van ‘De Jacht’ is rustig en traag, net als in veel Scandinavische thrillers. Er wordt vanuit het perspectief van Tuva verteld. De omgeving en gebeurtenissen worden gedetailleerd en filmisch beschreven. Soms weleens wat te gedetailleerd wat niet iedere lezer kan waarderen, maar wat wel en goede beschrijving van het moment geeft.
‘De radio begint te haperen wanneer ik het asfalt achter me laat en de grijze grindweg op rij. Die is zo breed dat twee auto’s elkaar kunnen passeren als ze beide de open greppels raken. Het is hier zo donker als zwart velours, en daarom doe ik mijn groot licht aan en tuur in de nevelflarden. In de lente is het goed te doen in het bos als je in een auto zit. Het is dan een en al lichtgroene uitlopende dennentakjes en wilde bloemen. Ik kan dat in mijn Hilux-pickuptruck prima aan. Maar het is nu oktober, en de dennennaalden zijn donker en zeiknat, en het mos is bruin, en de berken zijn kaal. Mijn dashboard geeft twee graden boven nul aan. Ik rij over een donkere weg met wanden van dennenbomen zo hoog als vuurtorens.’
De doofheid van Tuva voegt op dit moment nog weinig toe aan het geheel. De details over haar gehoorapparaatjes worden zelfs een beetje irritant doordat het zo vaak terugkomt. Je merkt dat de auteur zelf diep in de bossen woont en precies weet hoe het daaraan toegaat. Veel personages passeren de revue, vreemde maar wel interessante figuren. Er zit een constante dreiging in deze thriller die op bepaalde momenten aanscherpt maar ook weer gauw afzwakt. De plot is goed uitgewerkt en uiteindelijk toch nog verrassend. Slapeloze nachten zal je van ‘De jacht’ niet gauw krijgen, maar wel een heel tevreden gevoel.
‘De jacht’ is een goed begin van een nieuwe thrillerreeks met Tuva in de hoofdrol. We kijken dan ook zeker uit naar het tweede deel in deze reeks.
Oordeel: 
Annette Overvoorde (51) op 29 januari 2021:
Spannend, maar maakte mijn verwachting niet waar! ... Tuva, 26 jaar oud, is journaliste. Sinds 3 jaar werkt ze voor de Navrik Posten. Drie jaar geleden woonde ze nog in London. Na het ongeluk van haar vader, heeft ze alleen haar moeder nog. Sinds die ernstig ziek is geworden, woont Tuva nu dichterbij haar moeder. In Gavrik, Zweden. Tevens heeft ze als doel de dader te vinden van de dood gevonden persoon. Om hier een mooi artikel over te schrijven. Mogelijk geeft dat haar promotie en aanzien. De vraag is alleen: willen de bewoners dat wel, dat er mensen komen speuren en dat er bepaalde zaken boven tafel komen? In de besloten gemeenschap laten ze zaken liever zoals ze zijn . Tot dat er een tweede slachtoffer wordt gevonden. Wat is er aan de hand, in het Zweedse bosrijke gebied? De elementen De cover valt goed op. Een weg tussen hoge boompartijen, ijs langs de weg en een witte wolkenhemel. Ik zou het zeker oppakken in de boekwinkel, als deze weer open was. Daarom viel het boek ook zeer op toen ik het zag op social media. De dichte groene bossen en ook de ijzige lange weg spelen een grote rol in het boek. Wie ook een grote rol heeft is Tuva Moodyson, zij is 26 jaar en de hoofdpersoon in deze mysterieuze thriller. Zij is een wat ingetogen verslaggever en hoopt er op een mooi stuk te kunnen schrijven, die haar carrière een boost kan geven. Ze is klein van stuk, heeft een gehoorgebrek maar staat zeker haar mannetje. Zo alleen op onderzoek uit gaan door de donkere bossen, vind ze eigenlijk doodeng. Maar toch gaat ze er voor. Zeer uitgebreide details en diverse creepy personages Naast Tuva maken we kennis met haar collega's bij de krant. Het zijn Lena, Lars en Nils. Die worden naast alle details goed neergezet door Dean. Thord werkzaam bij de politie hoort hier ook bij. Door een love-fling kent ze hem iets beter. Dat is nu over, en maar beter want ze moet er hoofd er goed bij houden. Zeker als er een tweede slachtoffer wordt gevonden in het bos, staat iedereen op scherp. Zeker ook gezien de eerdere gebeurtenissen van jaren geleden. Heeft het er iets mee te maken? De creepy bewoners houden hun kaken stijf dicht. De schrijfstijl is prettig, veel zaken worden uitgebreid beschreven. Het heeft soms een lijzige toon, net als de scandi series dit ook hebben. Langdradig en een vlakke spanningsboog. De vertelperspectief is de ik-persoon. Op sommige pagina's lijkt het alsof elke zin begint met de -ik-, wat niet fijn leest. Natuurlijk krijg je zo wel een beter beeld van de ik, die Tuva heet. maar toch. Daarnaast valt het op, dat er een soort alwetende verteller in verscholen zit.( Vragen als: ja, toch? - Dit komt later - zij is de reden dat ik hier ben- of zelfs, weet je..blz 64: jij kunt dit niet , of wel soms? ) Of het mogelijk vragen van Tuva zijn, aan haar zelf gesteld is niet duidelijk. De spanningsboog komt niet echt heel hoog Het boek begint al met de nodige spanning. Een achtervolging..oeps. Ja, een mooi proloog. Dat belooft wat. Eenmaal in het verhaal gekomen zakt de spanning flink weg en maken we op een rustig tempo kennis met de personages. Na het vinden van het lijk in het bos komen ook de bewoners in het bos in het verhaal. Deze creepy karakters kunnen tesamen zo in de sprookjes van Grimm. Onguur, onfris, een schrijver die vreemde dingen eet, en tenslotte de trollenmakers. Eftelingmateriaal. Bij ieder van hen gaan je haren flink overeind staan. De spanning sluimert langzaam maar komt niet echt onder je huid te zitten. Dat is erg jammer. Conclusie Will Dean heeft een zeer goede poging gedaan om een scandi noir neer te zetten. De geoefende thrillerlezer zal helaas van deze thriller geen slapeloze nachten gaan beleven. Will Dean is niet van de snelle acties., maar heeft zich goed ingelezen in de scandi-crime-stories. Dit genre heeft ook veel kracht, wat ik niet echt heb gespot. Met een heerlijke plottwist belanden we bij het laatste stuk van het mysterie. Maar een grote knal blijft helaas uit. Will Dean heeft met De jacht een spannend debuut neergezet, met Tuva in de hoofdrol. Op naar deel 2. Waardering 3,5 sterren Originaliteit: 4, met name de persoon Tuva, met haar gehoorapparaatjes was erg mooi gevonden. Qua verhaallijn lijkt het op de scandi series als Karppi. Spanning: 3, na het mooie proloog zakte het wat in. De spanning was er wel, maar geen hoge spanningsboog. Schrijfstijl: 3,5, Mooie schrijfstijl. Er is weinig emotie. Ik was al nieuwsgierig hoe Will de persoon van Tuva ging neerzetten. Ze uit weinig gevoel of emotie. Psychologie: 4 , mooie personages met diverse karaktereigenschappen. Om de creeps van te krijgen. Cover & uitvoering: 4, De cover die valt lekker op. Mooi en fijn lettertype. Einde: 3. Wat kort afgerond naar mijn mening. Kortgesloten had dit boek meer aan verwachtingen opgeroepen, dan uiteindelijk is waargemaakt. Gelezen voor en met de Leesclub van Vrouwenthrillers.nl. Wat erg leuk was, waarvoor dank!
Oordeel:
Wendy (38) op 29 januari 2021:
Tuva Moodyson is een dove verslaggever. Ze is verhuisd naar het kleine plaatsje Gavrik om dichter bij haar moeder te zijn en haar te kunnen verzorgen. Ze werkt bij een lokaal Zweeds krantje en wil graag een groot verhaal schrijven.
Diep in de bossen word een lichaam gevonden, de ogen ontbreken. Even later wordt er nog een lichaam gevonden. De moorden doen erg denken aan een onopgeloste moord van twintig jaar geleden. Tuva gaat op onderzoek uit en wil de moordenaar vinden. Hiervoor moet ze haar angsten overwinnen en diep de bossen in trekken.
Tuva de jacht lijkt een veelbelovende thriller. Het heeft alle ingrediënten voor een spannende boek, moorden, een dove verslaggever, een spannende setting, diepe, donkere bossen.
Helaas mist het boek toch wel echt de nodige spanning. De schrijver beschrijft dingen te gedetailleerd waardoor echt de vaart uit het verhaal gaat.
Een dove verslaggever klinkt natuurlijk erg interessant, maar we missen in het verhaal hoe het voor Tuva doof is om doof te zijn en hoe ze hier mee omgaat. We lezen vooral over het verwisselen van batterijen en het aan en uit zetten van het gehoorapparaat. Dit is voor de lezer natuurlijk totaal niet interessant, helemaal niet als het constant gebeurd.
Het verhaal op zich is wel boeiend, het blijft lange tijd onduidelijk waarom de mannen zijn vermoord en wat hun link is met de moorden uit het verleden. Wie de dader is blijft lange tijd gissen en de uiteindelijke ontknoping zorgt toch nog wel voor wat spanning.
Zeker geen slecht debuut en ik ben toch wel benieuwd naar een volgend deel. Ik zou wel meer willen weten over Tuva.
Oordeel:
Antoinette van Steeg (43) op 26 januari 2021:
Will Dean debuteert in Nederland met De jacht waarin Tuva Moodyson de hoofdrol speelt. Inmiddels zijn er al meerdere boeken verschenen in deze serie, maar nog niet vertaalt in het Nederlands. Is dit het begin van een nieuwe spannende Scandinavische thrillerreeks? Kan Will Dean zich scharen bij de Scandinavische auteurs?
In De jacht maken we kennis met Tuva die doof is. Ze woont in een klein dorpje, zonder haar moeder die terminaal ziek is. Ze probeert waar mogelijk naar haar toe te gaan of te bellen, maar vaak gaat het werk als journaliste voor de lokale krant voor.
In de jaren negentig werd het dorp opgeschrikt door drie moorden waarvan de lijken gevonden werden in het Utgardbos. Nu lijkt de moordenaar te zijn teruggekeerd. Al snel gaan de verdenkingen naar bepaalde mensen. Maar wie heeft zo zijn redenen voor deze moorden en is het weer dezelfde dader?
Tuva wordt als journalist op de zaak gezet en ze bijt zich direct in deze casus. Uiteraard wil ze ook de details weten van de moorden die in de jaren negentig gepleegd werden, maar zorgt dit wel voor de oplossing? De politie wil in eerste instantie ook niet veel prijs geven, wat Tuva alleen maar stimuleert om zelf op onderzoek uit te gaan.
Langzaamaan lijkt Tuva steeds dichter bij de waarheid te komen, maar moet hiervoor wel haar eigen angsten onder ogen komen. Gelukkig heeft ze steun aan een vriendin, maar toch lijkt Tuva er alleen voor te staan als ze de moordenaar lijkt te ontrafelen. Zal het Tuva lukken om achter de waarheid te komen?
Will Dean heeft een vlotte schrijfstijl en weet gedetailleerd te schrijven. Kenmerkend voor Scandinavische thrillers, maar in dit geval komt het niet altijd goed uit de verf en liggen de details vaak net op de verkeerde zaken. Volgens de cover is het een ijzersterke thriller, maar de echte harde spanning is ver te zoeken. Het verhaal neigt meer naar een psychologisch spannend verhaal waarbij Tuva met haar doofheid de hoofdrol speelt.
Toch is De jacht geen slecht verhaal en biedt het de lezer zeker leesplezier. Zo weet Dean genoeg open eindjes te houden voor de vervolgdelen en is Tuva een interessante personage. Ook de omgeving kent iets duisters die het verhaal een bepaalde spanning geeft.
De jacht is een redelijk goed begin van deze debuutserie, maar een echte ijzersterke thriller is het voor mij nog niet. Ik wil zeker het tweede deel lezen en hoop dat ik dan meer op het puntje van mijn stoel zal zitten omdat ik het spannend vind. Daarnaast ben ik benieuwd waar Tuva nog mee te maken zal krijgen.
Al met al is De jacht een boek die zeker potentie heeft, maar voor nu voor mij een gemiddelde beoordeling krijgt. 3.5 Sterren
Oordeel:
Annemarie Snels (49) op 26 januari 2021:
Ik mocht deelnemen aan de Vrouwenthrillers leesclub De Jacht, het debuut van Will Dean.
Cover
Ik hou van covers waarbij (een deel van) de letters boven het papier lijken uit te steken. Als je over de naam van de hoofdpersoon 'Tuva' heen strijkt, voel je dat dit zo is. Verder een coole cover met een bevroren wegdek tussen hoge bomen die bij een winters tafereel horen. Tuva springt er in oranje lekker uit. De achterflaptekst nodigt uit tot lezen. Een dove hoofdrolspeler is voor mij nieuw. En dan natuurlijk moord en mysterie: heerlijk in de wereld van fictie. Mooie foto van de auteur ook op de achterflap. Ik zou het boek oppakken in de winkel.
Auteur
Will Dean groeide op in de East Midlands en had op achttienjarige leeftijd al in negen verschillende dorpen gewoond. Na zijn studie rechten werkte hij een tijd in Londen, voor hij voor de liefde naar Zweden emigreerde. Voor zijn gezin bouwde hij er eigenhandig een houten huis diep in de bossen in een zeer afgelegen stuk van het land. Het dichtstbijzijnde dorp is enkele uren rijden. Vanuit deze basis schrijft hij zijn thrillers. Zijn debuutthriller De jacht werd door The Daily Telegraph verkozen tot beste thriller van het jaar en was een internationale beststellersensatie. Het draait om Will Deans dove heldin Tuva Moodyson.
Achterflap
Horen
Tuva Moodyson, een dove verslaggever van een lokaal Zweeds krantje, is op zoek naar het verhaal dat haar carričre kan lanceren, in de hoop eindelijk het piepkleine gat Gavrik te verlaten.
Zien
Twee lichamen liggen diep in de bossen bij een afgelegen Zweeds dorpje. Hun ogen ontbreken.
Zwijgen
Een web van leugens. Een onopgeloste moord van twintig jaar geleden.
Kan Tuva de moordenaar te slim af zijn voor ze diens laatste slachtoffer wordt? Daarvoor moet ze haar ergste angsten overwinnen en diep de bossen in trekken.
Mening
De jacht begint spannend met een wilde autorit, inclusief eland, en de vondst van een lichaam in het bos. Tijdens Tuva's onderzoek komt ze allerlei zonderlinge figuren tegen in een gehucht in een bosrijk gebied. Dit gebied geeft je de kriebels dankzij de donkere beschrijvingen. Het verhaal hobbelt van de ene naar de andere optie en naar een tweede moord. Ook dan blijft vooral de obsessie van Tuva met de bewoners van het gehucht het plot beheersen. En zo hobbelt het verhaal naar een spannend geschreven einde en emotioneel slot. Het plot begint en eindigt spannend. Daar tussenin sluimert continu een soort spanning. Je wordt constant op het verkeerde been gezet. Ik moest wel doorbijten om het uit te lezen. (Te) vaak wordt een spannende ontwikkeling snel teniet gedaan met een simpel 'oh nee, toch niet, ik zag het verkeerd'. Het plot ontplooit zich te langzaam, vind ik.
Will Dean heeft een vlotte schrijfstijl. Hij kan ook de spanning goed beschrijven. Wel heb ik wat moeite met de details die hij (zonder reden) inbrengt: steeds die winegums, wat een gedoe met die batterijen van het hoorapparaat steeds en steeds weer die insecten in het bos. Het boek had minder dik kunnen zijn of juist dikker, maar dan diepgravender.
Tuva is een doortastende journaliste met grote ambities. Ze laat zich niet zomaar ondersneeuwen door de politie of wie dan ook. Een sterke vrouw die haar angsten opzijzet om hét verhaal te kunnen opschrijven. Toch heb ik haar niet in mijn hart kunnen sluiten. Ze bleef op afstand. Ik irriteerde me aan haar eindeloze overwegingen, onder andere over de manier waarop ze een trol in haar berging neer moeten zetten. Haar doofheid voegt voor mij niks toe aan het verhaal. Alleen veel gewissel van batterijen. Maar het is niet zo dat haar andere zintuigen scherper werken, dat had ik wel verwacht.
Voldeed De Jacht aan mijn verwachtingen? Deels. Het plot is best spannend, maar de doofheid van Tuva speelt nergens een doorslaggevende rol. De sfeerbeschrijvingen vind ik mooi, maar ook dat wordt op een gegeven moment een herhaling van zetten (steeds hetzelfde gehucht met beschrijvingen van de woningen in dezelfde volgorde). Ook de vele herhalingen van de lege batterijen van haar gehoorapparaat en het eten van winegums zijn jammer. Deze herhalingen veranderen het verhaal niet, daarom nemen ze eigenlijk alleen kostbare ruimte in.
Hier en daar vind ik de vertaling ook niet al te best. Bijvoorbeeld….hij ritst zijn laars open als een gletsjer die in z’n vrij staat…Sorry, die snap ik niet?????
De Jacht van Will Dean krijgt van mij 3 sterren. Het plot was oké qua spanning, maar al met al pakten het verhaal en Tuva mij niet echt. De doofheid van Tuva speelde geen doorslaggevende rol en er was vaak sprake van herhalingen. Net voldoende vermaak. Daarom 3***
Oordeel:
Sander van kerkoerle (37) op 25 januari 2021:
Tuva woont en werkt nu een aantal jaar in Garvik, Zweden. Op een dag wordt ze voor haar werk als verslaggeefster naar de nabij liggende bossen gestuurd. Hier zou een lijk zijn gevonden waarover verslaglegging moet worden gedaan.
Als er meer details over het gevonden lichaam vrij komen blijkt al snel dat er in 1994 soortgelijke gevallen zijn geweest. Als de politie zich richt op een verdachte gaat Tuva op zoek naar verhalen voor in de krant. Tijdens deze zoektocht raakt ze steeds meer verstrengeld in de wil om de waarheid aan het licht te krijgen. Zeker als er nog een tweede moord plaats vind.
De jacht speelt zich af in het stadje Garvik en het woud waarin het kleine gehucht Mossen ligt. Deze vreemde gemeenschap trekken de aandacht van Tuva, die ondanks haar angsten voor het donkere bos, het niet kan laten hier op onderzoek uit te gaan. Naarmate ze meer ontdekt worden de bossen voor Tuva steeds onaangenamer.
Het verhaal is vrij vlot geschreven. De tekst is over het algemeen begrijpelijk met af en toe een vreemde uitspraak of niet/minder bekend woord. Het komt eerder vreemd dan vervelend over. Verder is de schrijfstijl beschrijvend. De auteur gaat veel in op hoe zaken worden gedaan, hierbij komen dezelfde opmerkingen meerdere keren voor. Ik vermoed dat de auteur, vanwege de doofheid van Tuva, probeert een meer visuele dimensie te geven. Dit is wat mij betreft niet volledig geslaagd door soms onnodige, niets toevoegende en terugkerende omschrijvingen.
De personages zijn karakteristiek neergezet. Qua uiterlijk worden ze redelijk omschreven en er wordt ingegaan op het overkomen van de karakters. De samenkomst van de karakters met Tuva is op zich prima. De interactie onderling is wel beperkt waardoor het geheel niet perfect tot de verbeelding komt.
Bij de omschrijving en de cover is duidelijk dat de bossen een belangrijke rol spelen. Gedurende het verhaal voel je wel iets terug van een dicht bos met een smal zandpad als weg. De impact en het duistere van deze bossen die nu en in 1994 met de dood zijn overspoelt zijn niet beklemmend spannend. De scenes waarbij Tuva zich in de bossen op houdt bieden een prima kans om een spannende en grimmige sfeer te laten voelen. Helaas miste ik deze spanning in het verhaal.
De jacht is een soepel te lezen boek waarbij de spanning wat tekort schiet. Op zich een prima boek waarbij je zeker een aantal uur leesplezier kunt hebben.
Oordeel:
Corine Smans (58) op 25 januari 2021:
Will Dean groeide op in de East Midlands en had op achttienjarige leeftijd al in negen verschillende dorpen gewoond. Na zijn studie rechten werkte hij een tijd in Londen, voor hij voor de liefde naar Zweden emigreerde. Voor zijn gezin bouwde hij er eigenhandig een houten huis, diep in de bossen in een zeer afgelegen stuk van het land. Het dichtsbijzijnde dorp is enkele uren rijden. Vanuit deze basis schrijft hij zijn thrillers.
Het verhaal gaat over Tuva Moodyson, een dove verslaggever van een lokaal Zweeds krantje. Op een dag wordt ze naar het Utgard bos gestuurd omdat daar een lijk zou zijn gevonden. Het lichaam toont veel overeenkomsten met de drie lijken die jaren geleden in hetzelfde bos gevonden zijn. Tuva besluit op onderzoek uit te gaan en stuit daarbij op de vreemde bevolking van het dorpje. Ze wil hoe dan ook de waarheid boven water krijgen. Dat wordt haar niet altijd in dank afgenomen door de bewoners van het dorpje. Lukt het haar om de dader te ontmaskeren?
Het verhaal begint veelbelovend en je proeft de sfeer van het woud. Naarmate je verder leest in het boek krijg je steeds weer de zeer gedetailleerde beschrijvingen van de gehoorapparaatjes van de dove Tuva. Dit gaat op een gegeven moment tegenstaan en voegt niks toe aan het verhaal. Het wordt niet echt spannend en het verhaal kabbelt wat voort. Het boek is in de "ik" vorm geschreven, waar ik persoonlijk geen probleem mee heb. Het boek is beeldend geschreven, dat vond ik wel prettig. De dader zag ik al aankomen, dus dat was geen verrassing. Al met al geen vervelend boek, maar het is zeker geen hoogvlieger.
Het volgende deel ga ik misschien nog wel lezen, alhoewel het niet hoog op mijn verlanglijst staat.
De cover van het boek sprak me meteen aan. Ik werd nieuwsgierig naar het verhaal. De hoge bomen en de eindeloze lange weg met de sneeuw. De grote rode letters met de naam van de hoofdpersoon met daaronder de titel van het boek. Toen ik alleen nog maar de cover had gezien, dacht ik dat de titel van het boek Tuva was. Later kwam ik er achter dat de titel "De jacht" was. Persoonlijk zou ik dit omgedraaid hebben.
Oordeel:
Terug naar De jacht...
|
