Wisselgeld was mijn eerste kennismaking met Loes den Hollander.
Het verhaal begint met een onheilspellend gevoel dat Lenie bij zich draagt. Haar man Michael geeft haar hormonen de schuld. Als Bella, de beste vriendin van Lenie, belt en met een zenuwachtige stem vraagt of ze langs mag komen lijkt Lenie's onrust alleen maar te groeien. Bella vertelt dat Lenie's dochter Roos niet is teruggekomen van een avondje stappen.
De reactie van Lenie op dit bericht kwam wat vreemd op mij over. Het lijkt alsof het bericht niet tot haar wil doordringen. Zij is in haar eigen gedachtenwereld en probeert zichzelf gerust te stellen. 
Na de moord op Roos, ontstaat er een verwijdering in de relatie tussen Lenie en Michael. Dan ontvangt Michael een email van Jolanda, zijn vroegere minnares, waarin zij zegt dat hij dit alles heeft verdient. Michael besluit niets over de email tegen Lenie te zeggen. Met deze email begint de spanning wat meer in het verhaal te komen, maar deze wordt naar mijn idee niet lang genoeg vastgehouden. Wisselgeld richt zich voornamelijk op de verhouding van Lenie en Michael en de manier waarop zij omgaan met het verlies van hun dochter. Het is daardoor minder “thriller” dan ik van de voren had verwacht. Dat vond ik jammer. De uiting die Lenie geeft aan het verdriet over het verlies van haar dochter en de wraakgevoelens die zij koestert over de affaire van haar man, waren voor mij soms wat onnavolgbaar. De ontknoping is verrassend maar wel een tikje bizar.

Alle bezoekersreacties:

Karin Bisschops (53) op 11 december 2010:
Ja, wat zal ik eens zeggen, Loes leest altijd heerlijk weg. Het is niet zo zeer thrillers die ze schrijft, maar menselijke boeken iets wat iedereen kan meemaken. Ben een echte Loes fan en haar enalaatste boek Vluchtgedrag ligt klaar om te lezen, ga me daar vanavond is eens in verdiepen.
Oordeel:

Ingrid van der Westerlaken (41) op 16 juni 2010:
Loes den hollander...altijd goed!!!
Oordeel:

Liv (43) op 1 februari 2010:
Alleen het begin was spannend.Maar daarna boeide het verhaal niet echt meer. Vooral omdat je al snel door hebt door wie Roos vermoord is.Ik kon afgezien van het begin niet in het verhaal komen. Wel jammer want het begin was veelbelovend.
Oordeel:

Diana Heynis (39) op 19 januari 2010:
Een echte Loes den H. En daarom sluit ik weer aan bij mijn eerdere mening(en) over haar eerder verschenen thrillers: ik ben wéér geen fan geworden. Dit boek is wederom erg simpel en, hoewel het lekker (snel) leest, zó cliché als het maar zijn kan. Mij heeft niet niet kunnen boeien. Leuk voor als je even niets anders op je stapeltje hebt liggen, anders zou ik hem zo onderop hebben geschoven.
Oordeel:

justine (52) op 16 januari 2010:
Het boek Wisselgeld is uit, en het is wederom een juweeltje van Loes den Hollander. Hoe ze het doet weet ik niet maar ze overtreft zichzelf elke keer weer. Ook met dit boek, wat doe je als je gewone leven ineens op zijn kop staat door de moord op je dochter? Wat doe je als later blijkt dat je man ooit vreemd is gegaan en dat dit verleden ineens heden wordt. Hoe voel je jezelf dan? Niemand kan je dit zeggen tot het je overkomt. Deze emoties, het verdriet, de woede, de onzekerheid spatten van de bladzijdes af, houden je in zijn greep als Lenie en Michael samen op weg moetne om al deze emoties te verwerken samen methun kinderen. Het boel leest heerlijk vlot weg, mooie korte hoofdstuuken en de personen zijn goed uitgewerkt. Een thriller die je vast houd bladzijde na bladzijde
Oordeel:

Polly van Wijland (60) op 15 januari 2010:
In tegenstelling tot wat mijn voorgangster Astrid over het boek schrijft, vind ik Wisselgeld de zwakste thriller van Loes den Hollander tot nu toe. De spanning blijft helemaal niet tot aan het einde van het boek aanwezig. Een geroutineerde thrillerlezeres zal halverwege het boek al door hebben wie de "dader"is. Er zijn nameijk helemaal geen andere kandidaten. Het lijkt er veel eerder op dat Loes den Hollander op weg is naar een roman in plaats van naar een nieuwe thriller. En het niveau van een romanschrijfster heeft ze nog niet. De laatste verhalenbundels zijn niet alleen voorproefjes het lijken ook opstapjes naar een roman. In een interview heb ik dat ook al gelezen. Bovendien is het verschil tussen de Marsmannen en de Venusvrouwen wel erg overduidelijk en clichématig. Maar als je denkt dat je een spannende thriller gaat lezen, kom je m.i. bedrogen uit.
Oordeel:

Astrid van der Helm (39) op 13 januari 2010:
Loes den Hollander behoeft wat mij betreft geen verdere introductie. Met thrillers als Zwanenzang en Driftleven heeft Loes zich wat mij betreft gevestigd in de Nederlandse thriller wereld. In Wisselgeld maken we kennis met Lenie, Michael, en hun 3 kinderen Roos, Juul en Peter Paul. Het leven van dit ogenschijnlijke gelukkig gezin wordt drastisch op zijn kop gezet als dochter Roos vermoord wordt aangetroffen in een hotel in Maastricht. Moeder Lenie had de hele dag al een onheilspellend gevoel. Er was iets met Roos, ze wist het zeker. Lenie probeert het gevoel te onderdrukken maar het gevoel is te sterk. Dit onheilspellende gevoel, de onderhuidse spanning, blijft het hele boek sluimeren. Wisselgeld is voor mij niet echt een literaire thriller, maar wederom meer een psychologische thriller. De dialogen zijn erg goed neergezet. Je voelt de spanning tussen Lenie en Michael. Michael heeft zich in het verleden niet altijd aan zijn trouwbelofte gehouden, en dat verleden komt nu weer naar boven drijven. Heeft het slippertje van vroeger te maken met de moord op Roos? Waarom verdwijnt Peter Paul spoorloos? De karakters zijn, zoals we gewend zijn van Loes, steengoed neergezet. Je voelt dat de spanning tussen Lenie en Michael te snijden is. De spanningsbogen in het boek zijn verassend, en blijven dat tot het eind. Met Wisselgeld heeft Loes den Hollander wederom een kei van een psychologische thriller neergezet. Jammer dat het boek al weer uit is…
Oordeel:

Terug naar Wisselgeld...