Het vijfde deel in de reeks rond ex-rechercheur Jessica Haider, Doodskleed, begint in Edinburgh bij haar ex-partner Marc en aangenomen dochter Sem. Jessica’s huis is afgebrand en zelf staat ze op non-actief, daarom wil ze daar uitrusten van haar laatste missie. Als ze erachter komt dat Marc ook voor Saligia werkt, laat ze hem zonder pardon een afgrond in storten. 

Jessica is een keiharde, stoere vrouw die sterke drank als water drinkt, coke snuift en het behang van de muren neukt. Onder meer met collega Mikael, met wie ze een haat-liefde verhouding heeft. Ze dwingt bij hem af dat ze naar Mexico kan voor een nieuwe opdracht van elitekorps Saligia. Zonder moeite laat ze haar zus Suzanne en Sem weer achter en vertrekt naar Mexico om contact te zoeken met haar "doelwit" Vincent Donnelly. Hij is viroloog en heeft volgens Saligia het uiterst besmettelijke conchos-virus ontwikkeld, waaraan voornamelijk kinderen sterven. Al snel twijfelt Jessy of de informatie van Saligia wel klopt en Vincent de dader is. Terug in Edinburgh belandt Jessy in de gevangenis en verliest ze haar grip op de werkelijkheid. Ze weet niet meer wie ze wel en niet kan vertrouwen.

Corine Hartman is de schrijfster van de bejubelde thrillerserie rond Jessica Haider. Zij wilde zeven delen schrijven, maar besloot om het uiteindelijk bij vijf te laten. Lezers verslinden de serie en ook juryrapporten, zoals voor de Gouden Strop, zijn lovend. Mijn verwachtingen van Doodskleed waren dan ook erg hoog gespannen, maar ik werd teleurgesteld. De verhaallijn vond ik onwerkelijk en vergezocht en de onconventionele en keiharde Jessica sprak mij totaal niet aan. Misschien omdat ik de eerdere vier delen niet heb gelezen? Ik denk absoluut dat het daaraan ligt. Hoewel de korte samenvatting van de eerste vier delen van de serie, voorin het boek, handig was ging dit niet op als je het e-book leest waardoor even terugbladeren niet zo makkelijk is.