Simone voldoet aan alle vooroordelen van een doktersvrouw. Haar man is succesvol en maakt veel uren in het ziekenhuis. Zij zorgt fulltime voor haar twee kinderen. Als gezin wonen ze in een perfect onderhouden huis. Toch knaagt er iets en wil ze weer gaan werken. Voor de opvang na school schakelt ze daarom babysitter Elin in. Het verhaal wordt zowel vanuit Simone als vanuit Elin beschreven. Deze karakters zijn dan ook het meest uitgediept. Al gauw wordt duidelijk, dat Elin een dubbele agenda heeft en blijkbaar een motief om wraak te nemen op haar oppasgezin. Ze laat vanalles misgaan tijdens haar oppasdagen. Simone stort zich op haar baan. Dat wordt met argusogen bekeken door haar man, want in het verleden is ze ooit ingestort. Tenminste, dat is de waarschijnlijke conclusie. Hier en daar mist er informatie over de achtergrond en de motieven van de personages. De auteur had hier wel wat meer bladzijden aan kunnen wijden. Dit is een gemiste kans, want het verhaal op zich is origineel. In de uitwerking is de auteur te kort van stof. De subtiele acties van Elin zijn slim gekozen en laten Simone langzaamaan denken dat ze gek wordt. Dit is des te geloofwaardiger gezien haar achtergrond, maar doordat hier verder niet op ingegaan wordt, komt het niet helemaal uit de verf. Wat de motieven van Elin zijn, blijft lang onduidelijk. Het is daardoor onmogelijk om te stoppen met lezen, want haar acties intrigeren wel. De plot kent op het laatst een verrassende wending die ook wat snel tot een einde komt. 

De babysitter is een lekker tussendoortje. Het leest makkelijk weg, heeft geen ingewikkelde plot en ook de personages hebben niet meerdere lagen. Ben je toe aan wat ontspanning, maar staat je hoofd er niet naar om uitgesponnen verhaallijnen te volgen? Dan is De babysitter precies wat je zoekt.