De proloog start en direct worden er een aantal vragen opgeroepen. Wie is die vrouw? Wat is er met haar gebeurd? Na de proloog skipt het verhaal naar bijna een jaar eerder en worden de personages Tineke en haar man Gerard geïntroduceerd. Tineke komt duidelijker in beeld mede omdat het verhaal vanuit haar wordt verteld. De schrijfstijl van Julia Doornstein is beeldend te noemen. Ze besteedt veel aandacht aan het omschrijven van de omgeving en de haute couture wereld. De merknamen vliegen om de oren van de lezer. Niet echt nodig maar het maakt duidelijk in wat voor een schijnwereld Tineke leeft. Het verhaal maakt een tijdsprong naar zeven maanden later waarin een ontwikkeling voor een verrassing zorgt. De epiloog maakt alles duidelijk en voelt overdonderend en ietwat ongeloofwaardig. Blind verlangen is een beetje geschreven in de stijl van De duivel draagt Prada en is vermakelijk om te lezen. De thema's zijn vooral de liefde, relaties en het milieu waarin Tineke zich begeeft met een vleugje spanning hier en daar. Aan het einde is er eindelijk antwoord op de vraag wie die vrouw uit de proloog is. 

Julia Doornstein heeft met Blind verlangen een korte thriller geschreven die uitermate geschikt is om even lekker te kunnen ontspannen.