Een jonge vrouw is vermist. Zij wordt na enkele weken levend teruggevonden, haar hele lichaam is bedekt met tatoeages. Rechercheur Thomas van Aaken merkt op dat vaker de huid van jonge vrouwen wordt gebruikt om deze te tatoeëren om als kunstwerken te worden tentoongesteld. Hij zet alles op alles om erachter te komen wie de dader is, deze keer niet bijgestaan door rechercheur Lianne Bloemen. Zij lijkt van de aardbodem te zijn verdwenen. Wanneer hij haar eindelijk vindt, jagen ze samen op de dader. Ze komen steeds dichter bij deze persoon waarbij Lianne tot het uiterste wordt gedreven. 

Marit Vanström heeft geen medelijden met de lezers, er is geen ontkomen aan: direct is er volop actie en is de spanning aanwezig. Deze spanning verdwijnt geen moment en loopt steeds verder op. De daden van de dader zijn gruwelijk en beeldend beschreven. Het is soms even slikken tijdens het lezen. Canvas wordt verteld vanuit Lianne en Thomas en ook de dader komt aan het woord. Door de ogen van deze dader kijkt en voelt de lezer mee, ook al zijn de daden vreselijk en gruwelijk om voor te stellen. De korte hoofdstukken vanuit wisselende perspectieven, de vlotte schrijfstijl en de lugubere daden laten de lezer geen moment met rust. Het leestempo ligt hoog. Het verhaal valt van de ene gebeurtenis in de andere en er is geen andere optie dan snel verder te lezen. Lianne Bloemen is een sterke persoon, ze is slim, gedreven maar ook impulsief. Ze verstaat haar vak. Haar partner Thomas van Aaken heeft in het begin even moeite om weer met haar samen te werken maar later gaat het weer als vanouds. Het is aan te raden om bij het eerste deel De puzzelaar te starten om zo de personages te zien groeien en te begrijpen waarom ze bepaalde acties uitvoeren. Het team bestaat uit een aantal personen die in dit deel ook duidelijker worden. 

Marit Vanström heeft met Canvas wederom een spannende en meeslepende thriller geschreven waarvan de echte thrillerlezer heerlijk zal genieten.