Patricia maakt elke dag een wandeling samen met haar baby een wandeling in Het Vondelpark. Tot het middaguur was het rustig en ze kon heerlijk genieten van de stilte. Ook vandaag weer. Ze gaat op een bankje zitten, neemt Tony op schoot en snuift de geur op van dauw, blad en aarde. Als er een vlinder voorbij vliegt staat ze op en gaat met Tony de vlinder achterna, de wandelwagen blijft staan bij het bankje. Als ze terugkomt en weer wil gaan zitten, verstijft ze, knippert even met haar ogen en vol ongeloof kijkt ze in de wandelwagen. In de wandelwagen ligt een kindje. Naast de knuffel van Tony ligt een donker kindje van een maand of twee. Met een plastic naambandje om de pols. Het wordt nog vreemder als ze de tekst leest op het bandje. Haar eigen achternaam staat erop en het blijkt dat het kindje geboren is op dezelfde dag en precies hetzelfde tijdstip als haar eigen zoontje. Al snel blijkt er meer aan de hand te zijn dan zomaar een baby dat te vondeling is gelegd.

De titel van elk hoofdstuk van De vondeling verwijst naar een bekende internationale pop- of rocksong. Ze hebben allemaal op hun eigen manier iets te maken met de fase van het verhaal. Maar zijn vooral geselecteerd omdat ze een bijzondere rol in het leven van Madsen hebben gespeeld. De hoofdstukken zijn allemaal kort en krachtig opgezet, waardoor dit boek van 465 bladzijden makkelijk wegleest. Al wordt er veel nadruk op de details gelegd, soms overbodig wat voor vertraging zorgen, maar door op gepaste momenten omwentelingen toe te passen weten de auteurs te voorkomen dat het verhaal stil valt. Niet echt noodzakelijk voor het verhaal op zich, maar de personages bleven een beetje op afstand door de minimale uitwerking waardoor er net dat beetje extra diepgang miste.  

Een verhaal dat steeds vreemder wordt en lang laat gissen naar de uiteindelijke onvoorstelbare waarheid. Vermoedens worden met regelmaat weer overhoop gegooid en dwingen de lezer weer tot verder zoeken. De vondeling haalt zijn kracht uit dat onvoorspelbare en het almaar op zoek zijn. Hierbij gebruik makend van veel bekende en onbekende uitdrukkingen en de toevoeging van enig cynisme. Het mag duidelijk zijn dat deze auteurs aan elkaar gewaagd zijn, ze hebben een onderhoudende thriller geschreven die vooral opvalt door de wijze waarop deze opgezet is. Literair, verteld op een licht schertsende toon wat het geheel luchtig en prettig leesbaar houdt.