'Niets is wat het lijkt en alles is precies zoals het is.' 

In Het verdwenen kind krijgt Marit al meteen met een aantal bijzondere zaken te maken. Zaken waar meer achter zit dan in eerste instantie wordt gedacht. Zaken die in elkaar overvloeien. De schrijfstijl is ietwat ingetogen, maar dit past goed bij het karakter van het hoofdpersonage Marit. Marit is een wat terughoudend persoontje, zeker als het om de liefde gaat. Marit en James hebben een hele hechte band en beiden worden zeer sympathiek neergezet. Het geheel is beeldend beschreven en gevoelens worden tastbaar gemaakt, zodat ik er een goed beeld bij kreeg.

'Rusteloos keek ze uit het raam en vroeg zich voor de zoveelste keer af waarom ze zich zo opgelaten voelde, een gevoel dat ze maar niet van zich af leek te kunnen schudden.'

De zaken die Marit in behandeling heeft in Het verdwenen kind, lopen anders dan wordt verwacht; een plotselinge twist in de zaken geeft een andere kijk en zorgt voor wat extra spanning. Een detectiveroman dat mij deed denken aan diverse televisieseries zoals Baantjer of Bureau Raampoort, alleen nu geen rechercheur in de hoofdrol, maar een detective. En dan wel een vrouwelijke detective. Interessante zaken, leuke personages en een gemoedelijke spanning. Voor als je even geen zin hebt in zo’n pittige, gruwelijke thriller, maar gewoon even lekker wil ontspannen met een leuk en spannend boek.