Omschrijving: Leonie Fougard is journaliste bij Le Figaro. Als haar vriend op afschuwelijke wijze wordt vermoord, gaat zij op zoek naar de daders. Leonie raakt verwikkeld in een internationaal netwerk van drugshandel en wijnfraude. Samen met een deserteur van het Vreemdelingenlegioen en een wanhopige wijnboer rekent ze af met een bonte stoet aan tegenstanders. Uiteindelijk komt het tot een explosieve confrontatie met de opdrachtgever van de moord en raakt het lot van alle hoofdpersonen op een dramatische manier met elkaar verbonden.
Leonie is journaliste bij de Franse krant Le Figaro. Wanneer zij voor een artikel infiltreert in de krakerswereld, leert zij Serge kennen. Ze worden een stel en zijn gelukkig met elkaar tot het moment waarop Serge omkomt bij een afschuwelijke brand. Leonie trekt zich, kapot van verdriet, terug op het chateau van de bevriende wijnbouwer Alain. Maar in plaats van rust, vindt Leonie daar alleen maar gevaar en avontuur. De dood van Serge lijkt geen ongeluk te zijn geweest en ook Alain komt in moeilijkheden vanuit dezelfde hoek. Leonie heeft nog maar één doel voor ogen: wraak op de moordenaar van haar vriend.
Wat meteen opvalt aan Château fatale is de cover. Mooi, maar met een hoog James-Bond-gehalte. Ook de titel is bijzonder, er lijkt namelijk een typefout in te zitten. 'Château' is namelijk een mannelijk woord en zou dus de toevoeging 'fatal' moeten hebben in plaats van het vrouwelijke 'fatale'. Ik las al veel commentaar op deze 'fout', maar auteur Ilja Gort heeft uitgelegd dat het een bewuste keuze is geweest. Dichterlijke vrijheid van de auteur dus.
'Youssouf Mbasa had een zeldzaam voorkomende afwijking waardoor hij vanaf zijn prilste jeugd elk moment kon worden vermoord.' Ilja Gort slaagt er met deze bijzondere openingszin meteen in de lezer te boeien en nieuwsgierig te maken. Door zijn soepele manier van schrijven en wisselingen in perspectief word je uitgenodigd om te blijven lezen. De snelle acties en met humor overgoten dialogen maken van het lezen een feestje. Het is vanaf het begin duidelijk wie de slechterik is, maar toch doet dat niets af aan de spanning. Er zitten een aantal zenuwslopende scenes in Château fatale. De overdosis aan rondvliegende hersendeeltjes en kapotgeschoten lichamen is zo beschreven dat het gewoon komisch wordt. De personages vallen van het ene gewelddadige incident in het andere. Halverwege het verhaal had ik wel het gevoel van nu-weet-ik-het-wel. Naast het bijna karikaturale geweld zorgen ook de veelkleurige personages voor een hilarische twist. Het gaat niet echt de diepte in, maar hun unieke karakters maken het goed. Dit alles zorgt ervoor dat het verhaal blijft boeien tot het einde. De vergelijking met James Bond gaat dus verder dan alleen de cover. Het verhaal zit onbetwistbaar goed in elkaar, leest gemakkelijk, is vermakelijk, soms keihard en heeft natuurlijk een mooie vrouw en een duidelijke bad guy… kortom James Bond in de intelligente versie. Ik heb me prima vermaakt met dit boek!
Bezoekersreacties:
Moon (40) op 5 mei 2015:
Tweet Het verhaal: Wanneer de ouders van Youssouf hun geboorte grond verlaten naar een veiliger onderkomen voor hun albino neger, welke in hun eigen land zijn leven niet zeker was omdat er elk ogenblik een bende albinojagers voor de deur kon staan. Na een enerverende reis zet de familie Mbassa voet op Franse Bodem, ze zijn veilig in Marseille. Maar is Youssouf ook veilig voor Marseille? Leonie Fougard is journaliste voor de Le Figaro, ze ontmoet haar vriend Serge tijdens een undercover opdracht in een kraakpand. Wanneer Leonie voor een opdracht van de krant over de verschillende bendes en rivaliserende Clans naar Corsica moet besluit het stel er samen een paar dagen aan te plakken en eens lekker te gaan genieten van elkaar. Wanneer zij voor haar opdracht op pad is, breekt er brand uit in het boerderijtje waar Serge is, hij komt op een gruwelijke manier om het leven. Wanneer Alain, de vriend waar Leonie tijdelijk verblijft na de moord op haar vriend, een contract heeft getekend voor 5 jaar waarmee hij zijn wijn oogst heeft verkocht aan een onbekende firma in Palermo, raakt ze verwikkeld in een internationaal netwerk van drugs, onroerend goed handel en wijnfraude. Leonie heeft het idee gek te worden, Serge vermoord, Didier de vader van Alain ontvoerd en Alain op een hitlijst. Ze zint op wraak en gaat op zoek naar de grote baas Edelweiss. En dit neemt ze heel serieus. Maar is ze haar leven wel zeker? Mijn mening: Wanneer ik dit boek uit de kast pak, weet ik echt niet wat ik moet verwachten? Hij komt de 20e april uit dus ik wil hem eigenlijk gelijk pakken dan is hij misschien uit op de verschijningsdatum. Ik hoop het. De proloog is al veelbelovend geschreven een beetje humor en hij leest lekker weg, dit belooft wat. Gauw doorlezen want ik ben nieuwsgierig geworden naar het boek met de mindere omslag. Het begint lekker het verhaal: korte hoofdstukken duidelijk beschreven met een onderliggende toon van humor, af en toe staan er zinnen tussen waardoor je even een glimlach op je gezicht krijgt. ”Hij keek zich naar zichzelf als een kip die naar het onweer keek” dan denk ik waar halen ze het vandaan. Het verhaal heeft een hoog fictie gehalte, het lijkt wel een beetje op een GI Jane verhaal, maar niet vervelend eigenlijk, door de humor, opmerkingen tussen door, leest het fijn weg en ga je gaande weg mee in de stijl van het boek. Het verhaal is grof geschreven met een hoop geweld en informatie over geweren, iets wat mij eigenlijk helemaal niet trekt. Maar door dat het verhaal goed is, blijf je lezen en ben je nieuwsgierig hoe het verder gaat. De personages zijn goed beschreven de schurk in het verhaal is een echte en je krijgt er een goede beschrijving bij zodat je hem bijna voor je ziet, de grote Youssouf de albino neger met zijn rode ogen, ook de andere personages zijn beeldend geschreven. Je krijgt empathie voor de grote Casse-Tetè, medelijden met Alain en vooral ontzag voor Leonie. De personages zijn zo goed beschreven waardoor je mee gaat tijdens de reis, op de vlucht voor de mannen van Edelweiss en op zoek naar de vader van Alain. Het verhaal had me in zijn greep, al vond ik het soms dus wel iets te grof en te veel actie, maar ik heb wel genoten van het verhaal, het was goed opgebouwd, de personages zijn goed beschreven. Als ik het boek had zien liggen in de winkel en de achterflap had gelezen had ik hem nooit opgepakt, en waarschijnlijk ook nooit gelezen. Maar ik ben blij dat ik dit wel heb gedaan, het was een verrassend boek, een vernieuwend verhaal met een vleugje romantiek op de achtergrond… Hele verre achtergrond, want eerst komen de Uzi`s en de Glocks en alle andere geweren en wapens. Maar je proeft wel de romantiek van de wijn en het Franse leven. Oordeel:
Prijs: € ,00
