Robin brengt in haar jeugd de zomers door op de Isles of Scilly. Op een dag doet ze een lugubere vondst: ze vindt een dode baby gewikkeld in een doek. Als ze even later met haar moeder terugkeert naar het strand is de baby verdwenen. Niemand gelooft de achtjarige Robin en wijt het aan haar levendige fantasie, maar Robin weet het zeker. Of heeft ze het toch allemaal verzonnen? 

De cover is het eerste wat opvalt aan een boek en bij De vondeling is dat in zeer positieve zin. Door de gekleurde vlakken, de typografie en de weggedrukte foto is het een kunstzinnig afbeelding geworden die alles behalve standaard is. Sowieso is het boek niet standaard, voor zover een boek dat kan zijn, en tijdens het lezen vraag je je af of het een roman is of toch een thriller. 

In De vondeling draait het om twee verschillende personages. Robin die probeert te achterhalen wat er gebeurd is met de baby en haar verhaal wil vertellen, en Rebecca een kapster-to-go die op een dag de oude Robin tegen het lijf loopt en met haar in gesprek raakt. Beide vrouwen teren in principe te veel op hun herinneringen en proberen overeind te blijven door ze continu nieuw leven in te blazen zonder dat ze in feite echt leven. Dat taxidermie, het opzetten van dieren, een grote rol speelt is daarom ook niet verwonderlijk. 

Meuleman heeft een hele mooi schrijfstijl en weet je als lezer mee te nemen van de Isles of Scilly tot het New York van 2035. Verhalen die zich in de toekomst afspelen zijn altijd lastig, maar in De vondeling klinkt niets te futuristisch of ongeloofwaardig. Ook haar personages, op misschien een enkeling na, heeft ze op kundige wijze tot leven gebracht. Het boek is onderverdeeld in vier delen, alle vier overeenkomstig met de fases van taxidermie. Dit refereert ook weer aan de verhaallijn. Het verhaal speelt zich af in New York 2035 en van daaruit wordt er door Robin teruggekeken op haar tijd op de Isles of Scilly, haar leven na de vondst en haar verhaal als ze twaalf jaar later terugkeert, na de dood van haar moeder, om voor eens en voor altijd de waarheid te achterhalen. 

Het verhaal is opgebouwd als een thriller, en daar zit voor mij het enige minpuntje. Het schept een verwachtingspatroon waardoor je als lezer op die schokkende' plotwending gaat zitten wachten. Dat doet echt afbreuk aan het verhaal, want het is een prachtige vertelling, geschreven door echt een hele goede auteur, maar nu mist het net een beetje effect. 

De vondeling is een prachtig verhaal over vertrouwen op je herinneringen, maar ook de kracht hebben om ze los te laten en ze als een verhaal te kunnen zien. Wat geweest is, is geweest.