Een ijzingwekkend nieuw project van een van de succesvolste thrillerauteurs van Nederland: de M.J. Arlidge Writer's Room

Als de White Cross Academy wordt gesloopt, komen er veel oud-leerlingen en -leraren kijken. De sloop legt meer bloot dan ze lief is: als de kelder wordt onthuld, is de menigte getuige van de schokkende vondst van een menselijke schedel. Detective Jennie Whitmore, voormalig leerling van de academie, krijgt de zaak toegewezen. Dit wordt haar eerste grote moordonderzoek en er is geen ruimte voor fouten.

Het stoffelijk overschot wordt geïdentificeerd als Hannah Jennings, een populaire klasgenote die het moeilijk had op school en vermist raakte tijdens haar zesde jaar. Centraal in het onderzoek naar Hannahs dood staan haar vijf beste vrienden van vroeger, die de kelder gebruikten als uitvalsbasis voor hun fotografieclub. Jennie kende veel van de verdachten persoonlijk en ze is ervan overtuigd dat een van deze vijf weet wat er met de eigenzinnige Hannah is gebeurd. Terwijl Jennie diep begraven geheimen en leugens ontdekt, zitten de vijf verdachten allesbehalve op deze macabere reünie te wachten. En een van hen zou liever een moord begaan, dan te boeten voor de zonden van hun tienerjaren.

M.J. Arlidge kennen de meeste thrillerliefhebbers al van zijn bekende serie rond inspecteur Helen Grace. Enige tijd geleden verscheen het twaalfde deel Leef je nog? en de reeks blijft nog altijd immens populair. Arlidge brengt met De laatste steen voor het eerst een boek uit in samenwerking met een andere auteur. De laatste steen begint met een flashback naar dertig jaar geleden wanneer Jennie de bus wil nemen, samen met Hannah. Haar wachten blijkt echter tevergeefs te zijn. Nadien wordt overgeschakeld naar de sloop van de in verval geraakte White Cross Academy. Tijdens het plaatsen van de explosieven stuiten enkele arbeiders op een lijk. Dit blijken de resten te zijn van Hannah Jennings, een oud-leerlinge van de school van wie men dacht dat zij een beter leven had opgebouwd in Londen. Jennie Whitmore wordt op de zaak gezet, maar zij houdt achter dat ze het slachtoffer goed kende. 

Het overgrote deel van de hoofdstukken wordt verteld vanuit Jennies standpunt in de tegenwoordige tijd en deze tonen hoe het onderzoek verloopt. De opbouw is spannend met de ontdekking van het lichaam en nadien met de ondervraging van Hannah’s kennissen. De lezer merkt al snel dat sommigen zaken verborgen houden en dat alles zal draaien rond de vriendengroep van Hannah. Dat feit wordt versterkt doordat enkele hoofdstukken geschreven zijn vanuit het perspectief van de dokaclub, de fotoclub waar zowel Hannah als Jennie lid van was. De schrijvers wijden wel per persoon maar een enkel hoofdstuk aan deze mensen, wat gerust wat uitgebreider gemogen had. Mondjesmaat leert de lezer wel alle personages kennen door de herinneringen die opgehaald worden door Jennie en zo kan de lezer zich wel een beeld vormen van de dynamiek binnen de groep. 

Het boek bevat voldoende mysterie om de lezer geboeid te houden, heeft een prettige schrijfstijl en leest vlot. De hoofdstukken hebben een perfecte lengte, niet te lang of te kort. De ontknoping is een ware verrassing en laat de lezer met open mond achter. Jennie is af en toe een onprettig personage en heeft enkele karaktereigenschappen die bepaalde lezers minder zullen appreciëren. Ze houdt voor haar team enkele cruciale feiten achter en op bepaalde momenten kan ze ook zeer kortaf doen. 

De laatste steen heeft naast een prachtige cover ook een boeiend verhaal te vertellen dat vele thrillerliefhebbers zeker zal aanspreken. Absoluut een aanrader dus en het is uitkijken naar een hopelijk nieuw deel van dit duo.