Omdat ik zelf een kantoorbaan heb, en ik op mijn werk heel regelmatig (echt waar!!) in thrillerachtige situaties terecht kom, was ik bijzonder nieuwsgierig naar het resultaat van Aefkes inspanningen. Haar collega's vonden het idee van een 'kantoorthriller' bizar, las ik in het dankwoord voordat ik aan het boek begon. Proeflezers vroegen 'Dat gaat op een echt kantoor toch niet zo?'. Maar ook ik moet hier beamen: 'Ja, zo gaat het dus echt.' Het boek was zelfs zo herkenbaar dat ik zaterdag- op zondagnacht droomde van mijn werk en van de aantrekkelijk baas uit het boek: Victor. Tot zover een en al lof voor Aefke. 

Maar ik heb ook wel wat op te merken aan dit boek. De verrassende wending aan het eind van het verhaal is voor de hand liggend en niet heel goed uitgewerkt, net als de plot, die je van verre aan ziet komen en een motief dat weer wat uit de lucht komt vallen. De personages zijn enigzins 'typetjes' en af en toe besteedt de schrijfster veel aandacht aan onbenullige details. Wat mij betreft had het boek een stuk strenger geredigeerd kunnen worden.    

Wel is Tijdens kantooruren een aanrader voor iedereen die nieuwsgierig is naar een thriller in een kantooromgeving, je zal er zeker van genieten, en je zal het met me eens zijn dat het boek erg moeilijk weg te leggen is.