Lena Schier, bedrijfsrechercheur, heeft een leuke nacht gehad maar ze heeft er wel een flinke kater aan overgehouden. Het is nog vroeg in de ochtend maar Lena gaat een stukje hardlopen met de hoop zo haar kater kwijt te raken. Maar tijdens haar rondje treft ze haar onenightstand Aref van de afgelopen nacht dood aan op de vloer van een muziekkoepel. Aref is door een misdrijf om het leven gekomen. Als Lena niet veel later door haar zus Sara gevraagd wordt om te helpen bij het zoeken naar Fee, een vriendin die vermist is, zijn er diverse aanknopingspunten. Meerdere personen in Fee haar omgeving blijken een verborgen agenda te hebben. Lena gaat op onderzoek uit en het lijkt erop dat de moord op Aref niet op zichzelf staat. 

Een wreed voorjaar wordt afwisselend verteld vanuit meerdere perspectieven: Lena, Joost, Fee en Luuk. Joost is de psycholoog van Fee en Luuk is haar buurman en tevens zeer goede vriend. Lena is een stille, afstandelijke vrouw en wordt weleens een harde tante genoemd. De breuk met haar ex Mila is haar niet in de koude kleren gaan zitten en om een nieuwe start te maken is ze teruggegaan naar Appingedam. Fee is een vrouw die last heeft van angstaanvallen en daarvoor bij Joost in therapie is. Luuk is de grote steun en toeverlaat van Fee. Bovenaan de hoofdstukken staat de naam van degene die op dat moment aan het woord is.  

De auteur heeft een beknopte schrijfstijl, ze gebruikt korte en strakke zinnen. Vergeleken met haar vorige boek is het geheel nu wel soepeler en zijn de zinnen beter samengesteld waardoor het minder staccato is. Er is hier ook meer aandacht besteed aan de uitwerking van de personages en deze krijgen meer diepgang. Toch blijft het hoofdpersonage Lena nog wat vlak, maar er is een vermoeden dat dit niet het laatste boek is met deze hoofdpersoon en dat daardoor bewust een aantal dingen zijn blijven liggen. Het verhaal ansich komt gelijk goed op gang maar er wordt ook al behoorlijk vlot veel weggegeven. Het verband tussen de verschillende verhaallijnen is al snel helder en veel ontwikkelingen zijn al te voorzien wat ten koste gaat van de spanning en een groot verrassingseffect blijft jammer genoeg uit. De thema’s en de bijbehorende psychologie zijn op een mooie wijze verweven en geven een goede lading aan het verhaal alleen is dit net niet voldoende om helemaal tevreden te zijn over het geheel. Het is alsof de auteur zich vastgebeten heeft in het verbeteren van haar schrijfstijl en de uitwerking van de personages waardoor de andere elementen iets op de achtergrond zijn geraakt. Een wreed voorjaar is met plezier gelezen, maar het voelt meer als een spannende roman dan een thriller.