Oorspronkelijke titel: Der Kindersammler (2006)
Vertaling: Harry Naus
ISBN: 9789061121480
Uitgever: Karakter Uitgevers
Verschenen: 2008
Pagina's: 432
|
Omschrijving: Het is 2004. In Toscane woont een man, niet zomaar een man, het is een seriemoordenaar. Deze man heeft al zes dode kinderen op zijn geweten en is van plan daar spoedig een zevende aan toe te voegen. Hij weet heel slim alle sporen te wissen en heeft dan ook geen problemen met de politie, maar als hij zijn eerste fout maakt, is de politie hem toch op het spoor. Anne en Harold gaan op vakantie naar Toscane en het belooft een leuke vakantie te worden, als plotseling hun kind tijdens het spelen verdwijnt en wanneer na twee weken ongerustheid en zoeken hun zoon nog niet terug is, zit er niets anders op dan terug naar huis te gaan. Ze pakken hun leven weer op maar het blijft een vreselijke herinnering. Tien jaar later knaagt het nog steeds en Anne besluit terug te gaan naar de plek waar het gebeurd is. Ze koopt een mooie molen in de prachtige omgeving van Toscane. De molen was van een charismatische Duitser die zij zeer interessant vindt en ze meteen vertrouwt. Zij weet niet dat dit de kindermoordenaar is aan wie ze haar zoontje tien jaar geleden kwijt is geraakt...
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Hannie op 11 november 2008:
De kinderverzamelaar van Sabine Thiesler draait om Alfred, een man die het op jonge blonde jongetjes heeft gemunt. Ondanks dat het om een gruwelijke seriemoordenaar gaat, weet Thiesler hem geloofwaardig neer te zetten. Alfred is geen monster, maar een innemende en vriendelijke man, die ietwat teruggetrokken van de rest van de wereld leeft. Zo’n man waar je het niet van zou verwachten. Al jaren kan Alfred ongemerkt zijn gangetje gaan. Eerst in Duitsland, daarna in Italië, waar hij heen is gegaan na zijn derde moord. Het balletje komt aan het rollen als Anne Golombek teruggaat naar Toscane, waar zij tien jaar geleden op vakantie was met haar man Harald en zoontje Felix. Tijdens die vakantie raakt Felix vermist. Omdat een grote zoekactie niets oplevert, gaan zij en haar man terug naar Duitsland. Anne heeft het hele gebeuren echter nooit achter zich kunnen laten en besluit jaren later terug te gaan naar de streek. Ze wil te weten komen wat er gebeurd is. In Toscane ontmoet ze Mareike Koswig, een rechercheur die al jaren de onopgeloste moorden in Duitsland probeert op de te lossen. Thiesler beschrijft het leven van Alfred en de andere personages erg grondig. Dat maakt het boek erg interessant. Ik was zo geboeid door dit boek dat ik het niet meer kon wegleggen. Ondanks de dikte heb ik De kinderverzamelaar dan ook in een dag uitgelezen. Het verhaal wordt vanuit de verschillende personages beschreven. Dat heeft zowel een voordeel als een nadeel. Het voordeel is dat je het verhaal steeds vanuit een ander perspectief meemaakt. Je leert de verschillende personages goed kennen. Het nadeel is dat je als lezer niet zo meegetrokken wordt in het verhaal dat je je echt betrokken voelt bij alle personages in het verhaal. Een ander minpuntje vind ik dat er een te voorspelbare wending in het verhaal zit - ik kan niet vertellen welke, want dan verklap ik te veel over het einde. Het is jammer dat Thiesler voor die wending heeft gekozen, want De kinderverzamelaar is op alle andere punten een heel goed en niet alledaags boek.
Bezoekersreacties:
Melissa (20) op 6 oktober 2012:
Ik heb het boek in 2 dagen uitgelezen. Ik kon het boek niet wegleggen. Oordeel:
Egyed Rita (58) op 27 februari 2012:
"De kinderverzamelaar" is één van die boeken waaraan je nog denkt na het meer dan een jaar geleden gelezen te hebben. Eerlijk gezegd, sinds ik het las heb ik mijn kleinkinderen (en zelfs andere kinderen) altijd dat ietsje scherper in het oog gehouden buitenshuis... Oordeel:
Els van den Brande op 31 januari 2009:
Aangenaam verrast door Huis van stilte (Sabine Thieslers tweede boek) heb ik me ook aan haar debuut De Kinderverzamelaar gewaagd. Net zoals in Huis van stilte maakt Thiesler veelvuldig gebruik van flashbacks. Je wordt voordurend heen en weer geslingerd tussen heden en verleden. Het boek is beklemmend en beklijvend. Ik moet Hannie wel gelijk gegeven: op een gegeven moment zie je de plotwending van mijlenver aankomen. Iemand zit (letterlijk) met zijn neus boven de oplossing en toch duurt het ellendig lang voor de voor de hand liggende conclusie getrokken wordt. Maar verder niets dan lof. Naar het einde toe kreeg ik zelfs hartkloppingen bij het lezen. Alles komt in een stroomversnelling terecht en de epiloog had ik met de beste wil van de wereld niet kunnen voorspellen. Oordeel:
Meer bezoekersreacties op De kinderverzamelaar...
|
|
|
|