Bestel bij Bol.com
Oordeel:
ISBN: 9789061127703
Uitgever: Karakter Uitgevers
Verschenen: 2009
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Annette Hulscher op 30 april 2009: Driftleven is een psychologische thriller, maar eigenlijk geen vrouwenthriller. Als lezer kan je je niet inleven in de hoofdpersonages, integendeel, Emma is behoorlijk verknipt, en dat geldt voor meer mensen in dit boek. Het eerste deel wordt verteld vanuit het perspectief van Emma en begint met de euthenasie van Emma's beste vriendin Jannie. Het tweede deel is in de ik-vorm geschreven door de ogen van Cees, de weduwnaar van Emma's zusje, en Emma's ex. Beide delen zijn indringend, confronterend, heftig en spannend. Maar daarna volgen nog twee delen. Het derde deel kan eigenlijk zo eruit geknipt worden omdat het gedeeltelijk overlapt met het tweede deel. Het vierde deel is dan toch wel weer verrassend, maar toch ook weer niet. Zodra je in een boek meerdere onvoorspelbare personages invoert, dan kan het haast niet anders dan dat er verrassende wendingen in het verhaal zitten. Als lezer geef je het op om mee te denken, ook al heb je je best gedaan de karakters van de personages te begrijpen. Loes den Hollander heeft de karakters van Emma en Cees prima neergezet. Meerdere verknipte persoonlijkheden in één verhaal resulteert uiteraard in een onvoorspelbaar boek, dat indringend en heftig is. Persoonlijk leef en denk ik liever wat meer mee met de hoofdpersonen van een thriller, maar dit boek blijft me zeker bij. Oordeel:
Alle bezoekersreacties:
Emmy (40) op 11 september 2010: Wat een heerlijk spannend boek, met foute mensen en foute gedachten. Het begin is niet erg spannend, maar het houdt je wel bezig, halverwege is de spanning te snijden en ben je razendnieuwsgierig naar de verassende afloop Oordeel:
Renee (50) op 30 november 2009: Ik heb Driftleven in één ruk uitgelezen. Oordeel:
Diana Heynis (38) op 16 april 2009: Zoals ik al eerder schreef verraste Loes mij destijds met haar sterke debuut Vrijdag. De boeken die ik daarna van haar las vond ik ver beneden de maat. Toch was ik nieuwsgierig naar Driftleven, temeer om te zien of de ervaren schrijfster zich nu wel wist vast te bijten in een goed verhaal. Schrijven dat kan ze: herkenbaar door het Nederlandse decor, haar goede medische kennis en haar onmiskenbare schrijfstijl. Dat is ook weer het positieve aan dit boek, het leest heerlijk en snel. Hoewel er dit keer gekozen is voor karakters met een lastig te doorgronden persoonlijkheid, hun daden niet echt voor de hand liggend, blijft er veel interessants niet uitgewerkt. Het blijft allemaal zo dunnetjes, zo voorspelbaar en daardoor eigenlijk al in te vullen door de lezer. Nergens komt er spanning aan te pas, al probeert ze de lezer regelmatig op het verkeerde spoor te zetten door dingen aan te stippen waarvan je weet dat het ergens mee verband houdt. Zou het boek nu onder de psychologische roman gevallen zijn dan had Driftleven zeker beter gescoord. Het etiketje van literaire thriller stond bij voorbaat al vast, maar niet ieder verhaal valt automatisch in deze categorie. Desalniettemin een prima boek om mee te ontspannen, dat moet gezegd. Oordeel:
Astrid van der Helm (38) op 14 april 2009: Naar mijn idee behoeft Loes den Hollander geen verdere introductie. Na Zwanenzang, Broeinest, Vrijdag en nog enkele andere boeken, is Driftleven haar nieuwste boek. In Driftleven maken we kennis met Emma. Een alleenstaande vrouw van in de 30 die werkt als apothekersassistente. Emma is verliefd op Edo, een huisarts uit het dorp. Door haar werk in de apotheek kennen ze elkaar. Edo is sinds een jaar weduwnaar en nog niet toe aan een nieuwe relatie. Emma denkt daar echter anders over en neemt geen genoegen met een “nee”. Dan is er nog het feit dat Emma al haar vriendjes verliest. Emma is kwaad, erg kwaad. Dan is er ook nog Cees. Cees is de ex van Emma. Cees vindt Emma vreemd, maar toch werd hij verliefd op haar. Maar hij blijkt bang voor Emma, heel bang. Maar wat verberg Cees? Emma wil Cees terug, maar Cees wil Emma niet terug. Dat staat garant voor een hoop ellende. Driftleven is een een razendsnelle thriller met een hoop psychologie. De karakters zijn ontzettend goed uitgewerkt en je kunt bijna begrijpen waarom ze doen wat ze doen. Je neemt als het ware een kijkje in het hoofd van de hoofdpersonen. Emma is anders dan andere vrouwen, en ze heeft inmiddels geleerd hier niet over te praten met andere mensen. Dat is maar beter ook. Edo moet euthanasie doen bij Jannie, een patiënte die erg ziek is door MS. Emma is de beste vriendin van Jannie. Jannie wil alleen sterven, samen met Emma. Emma moet Jannie het euthanaticum toedienen, een drankje. Jannie sterft aan dit middel, maar het flesje is nog niet leeg. Als je dit leest weet je natuurlijk gelijk dat dit nooit goed kan gaan. Hierdoor wil je het boek uitlezen. Je wilt weten waarom Emma geobsedeerd is door de dood. Je wilt weten waarom Cees bang is voor Emma. Maar wat is er met Cees? Vanaf pagina 1 zit je in het boek. Je voelt de boosheid van Emma, je voelt de angst van Cees en Edo. Voor mij meer een psychologische thriller dan een literaire thriller. De schrijfstijl is erg toegankelijk, zoals veel thrillers van eigen bodem. De geloofwaardigheid van het geheel doet af en toe twijfelen, maar dit doet niets af aan het ijzersterke verhaal. Driftleven is een knap stukje werk van Den Hollander. Wat mij persoonlijk betreft haar beste boek tot nu toe. Oordeel:
Terug naar Driftleven...
|