Eric Oosthoek is bijna zijn hele werkzame leven actief geweest binnen de televisiewereld als scenarioschrijver, regisseur, auteur en producent. Dit is te merken aan zijn beeldende schrijfstijl met veel aandacht voor de omgeving en de uiterlijke omschrijving van de karakters. Hij richt zich nu volledig op het schrijven van fictie.

In Onder verdenking lopen verschillende verhalen door elkaar. Rechercheur Maarten Severyn is op een persoonlijke missie. Zijn vrouw is een half jaar geleden doodgereden. Hij gelooft dat er een luchtje zit aan de chauffeur van deze aanrijding en gaat zelf op onderzoek uit. Daarnaast is hij nog volop in rouw vanwege het overlijden van zijn vrouw. De zaak waar hij officieel op wordt ingezet is de moord op een studente. Samen met zijn jongere collega Jelle wordt hij op deze zaak gezet. Een Marrokaans-Nederlandse journalist komt in beeld als verdachte. Als aparte verhaallijn wordt zijn geschiedenis geschetst in een ander lettertype. Al deze verhaallijnen wisselen elkaar in een razend tempo af. Het is lastig om het allemaal goed te blijven volgen.

Ondertussen wordt de lezer ook nog meegenomen in het leven van Maarten Severyn en zijn diepe rouw om zijn vrouw. Maarten wordt sterk neergezet in Onder verdenking. Een politieman die gaat voor gerechtigheid, maar als hij dat nodig vindt, officiële procedures ook kan loslaten. De andere karakters lijken toch wat meer figuranten. Dat is jammer, want er zijn meer karakters die nieuwsgierigheid opwekken, maar misschien komt dat in een volgend deel. Uiteindelijk moeten er negen delen verschijnen in deze nieuwe serie.

Onder verdenking is het eerste deel van de serie Severyn en Govaert. Govaert slaat op de achternaam van de Officier van Justitie Lydia Govaert. In dit deel komt zij zijdelings aan bod. In een volgend deel zal dit naar verwachting anders zijn. Deze nieuwe serie is gebaseerd op waargebeurde zaken. De auteur besteedt veel aandacht aan het misdaadonderzoek. De zorgvuldige opbouw van een zaak komt uitgebreid aan bod. Het urenlang doorspitten van telefoongegevens en camerabeelden laat zien dat rechercheren een kwestie is van geduld hebben, doorzetten en soms wellicht ook saai is. Heel wat anders dan de flitsende beelden die op televisie weleens voorbij komen of de spanning die in sommige thrillers voelbaar is. Dat is misschien wel juist wat je als lezer in Onder verdenking weleens mist, een vleugje spanning. Misschien is dit boek wel veel realistischer en is politiewerk niet altijd zo spannend!