Oorspronkelijke titel:
The Saint Zita Society (2012)
ISBN: 9789400502925
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Verschenen: 2013
Pagina's: 240
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
In de Londonse wijk Pimlico, wonen de rijke, chique mensen, met hun mooie witte huizen, hun blinkende auto’s en hun veelal inwonende personeel. Het is een bont gezelschap van au pairs, chauffeurs en schoonmakers dat regelmatig bijeenkomt in de plaatselijke pub om hun frustraties te uiten. De jonge Dex is in dienst als tuinman en ook hij wordt uitgenodigd om deel te nemen aan de bijeenkomsten van dit genootschap. Maar er is iets vreemds aan Dex. Hij lijkt zich niet goed aan te kunnen en willen passen aan anderen, loopt soms zomaar weg en hij zondert zich af. Dan komen ze erachter dat hij in een psychiatrische kliniek heeft gezeten, vanwege een poging tot moord op zijn moeder.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Hannah op 23 december 2013:
'Queen of crime' Ruth Rendell schreef haar eerste misdaadroman in 1964. Haar vijfenzestig boeken zijn bekend om de ingenieuze plots, het mooie taalgebruik, de goed uitgewerkte karakters en de sociale bewogenheid. Ruth Rendell komt in haar boeken langzaam op gang. Soms duurt het een kwart boek voor de eerste misdaad is gepleegd. Ook daar is ze om bekend.
Het Genootschap is een groep huishoudelijk personeel, die voor rijke families werkt in een chique wijk in Londen. Ze zijn elkaars buren op huisnummers 3 tot en met 11, en van beroep chauffeur, tuinman, huisdame, klusjesman, kindermeisje, au pair, e.d. bij een beroemd kinderarts, een topverzekeringsman, een prinses, een lid van het Hogerhuis, een homostel e.d.
Ik raad je aan op een papieren of digitaal kladblok alle 'upstairs' en 'downstairs' bewoners te noteren. Het zijn er beduidend meer dan ik noem. Ze hebben niet allemaal evenveel functie in het verhaal, maar dat weet je aan het begin niet. Het Genootschap komt in de dichtstbijzijnde pub regelmatig bij elkaar om over kwesties te spreken waarover de leden zich druk maken: zakjes hondenpoep bij de bomen, lawaai op straat na 23.00 uur. De vrouw van de verzekeringsman heeft een stiekeme verhouding met een soap-acteur, die een neef van de huisdame in het buurhuis is.
Na een derde van het boek gaat het eerste slachtoffer door een combinatie van factoren dood. De schuldige laat zich verregaand beïnvloeden door een van de personeelsleden, waardoor beiden langzaamaan verdrinken in een moeras van begeerte, leugens en wantrouwen. Dat was een leuk stuk in het boek. Mede omdat er diverse beerputten opengaan. Helaas wordt het daarna nergens meer spectaculair of boeiend, zelfs al vallen er meer doden.
Ruth Rendell maakt gebruik van wisselend perspectief, vanuit bijna alle personages. Omdat je, vanwege dat kladblokje(!) alle personages kent, weet jij wie wie is als het perspectief later, na enkele zinnen al, van de een naar de ander wisselt. Zonder kladblok was je zeker afgehaakt. Het is een ouderwets verhaal, dat herinnert aan Agatha Christie's Miss Marple door dezelfde dorpse mentaliteit en gedragingen. Ik geef de voorkeur aan Miss Marple, met haar rake observaties en haar humor. De plot van Het genootschap is niet ingenieus. De karakters zijn zo plat als hun saaie kwesties en hun treurige levens. Sociale bewogenheid? Nee, wel politieke correctheid. Het kindermeisje is bij voorbeeld een Pakistaanse moslima, met een tranentrekkende levensgeschiedenis, die op geen enkele manier ontroert, omdat haar leven zo netjes, zo politiek correct door Ruth Rendell is neergeschreven.
Hoe zou ik het boek vinden als dit een debuut van iemand anders was? Ik zou het recenseren als een goede kopie van de schrijfstijl van Ruth Rendell, maar als een zwak, oubollig verhaal.
Bezoekersreacties:
|
|
|
|
|
Prijs: € 16,95
