Oorspronkelijke titel: Bird Box (2014)
Vertaling: Erik de Vries
ISBN: 9789400504615
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Verschenen: 2015
Pagina's: 243
Overige edities:
E-book
|
Omschrijving: Aanvankelijk negeerden de mensen de bizarre getuigenissen op het nieuws. Maar er kwamen er steeds meer en ze kwamen van steeds dichter bij huis. Algauw hoorden we dat het bij ons op straat gebeurde, om de hoek. De televisie ging op zwart, de radio zweeg en het internet viel uit. Telefoons stopten met overgaan. En we konden niet meer naar buiten. Want daar zijn zij. En zij mogen niet gezien worden. Malorie voedt haar kinderen binnen op. Iets anders is ondenkbaar. Nog nooit zijn ze buiten geweest. Het huis is stil, de deuren zijn vergrendeld, de gordijnen gesloten. De ramen zijn afgedekt met matrassen, vastgespijkerd in de kozijnen. De kinderen slapen. Straks zal ze hen wakker maken en hen blinddoeken. Vandaag zullen ze het huis verlaten. Vandaag zetten ze alles op het spel.
Extra informatie: - Lees hier de uitgebreide boekbespreking in de rubriek Primeur
|
|
|
Bezoekersreacties:
Moon (40) op 15 januari 2015:
Vanaf de eerste bladzijde intrigeert dit boek me, maar ik weet niet of het me gelijk pakt. Ik ben geïntrigeerd door het wazige waar mee het boek begint. Je hebt echt even het idee waar ben ik nu in terecht gekomen? Hoe vaag kan een boek beginnen.
Als je even door leest begint het te boeien en raak je mega nieuwsgierig naar het IETS…. Wat in hemelsnaam is er buiten waardoor de mensen gek worden, zo gek dat ze zelfmoord plegen? Dus ondanks dat het een beetje een vage, fantasy-achtige stijl heeft ( waar ik normaal gesproken echt niet warm voor loop) blijf ik bezig met dit verhaal, ook als ik hem weg heb gelegd denk ik waar gaat dit heen?
Het heden en verleden wisselen elkaar af in het verhaal maar op een duidelijke manier, het leest niet ingewikkeld. Juist door het verleden krijg je meer zicht in het heden en dit is ook nodig om het verhaal te begrijpen.
Malorie de hoofdpersonage, is een dappere vrouw welke lef en moed toont, in haar eentje kinderen vanaf hun geboorte getraind om te luisteren, samen gaan ze de tocht maken, geblinddoekt, zich wel bewust van al het gevaar om hun heen, maar niet bij machten om het in de ogen te kijken. Je voelt de onmacht, de angst ook. En je blijft benieuwd naar het IETS. Het hele boek door laten ze je met dit dilemma spelen, ik bleef inmijn hoofd bezig met het gissen naar het antwoord.
De schrijfstijl is fijn, de hoofdstukken kort en duidelijk het verschil heden en verleden is niet verwarrend. Helaas is het hele verhaal wel onwaarschijnlijk, je weet dat nooit echt zou kunnen gebeuren het heeft een hoog fantasy gehalte. Persoonlijk houd ik daar niet van maar toch heb ik het boek met plezier gelezen en hield het me in de greep.
Oordeel:
Lenie Korbijn (65) op 14 januari 2015:
Het eerste wat opvalt aan dit boek is de cover.. Slim bedacht door de uitgever, de randjes van de bladzijden zijn zwart, de cover heeft ook iets sinisters en hij wordt aangeprezen als het betere werk van Stephen King en Hitchcock..
Ik kan het helaas er niet mee eens zijn, het verhaal wordt nergens echt spannend, is zelfs hier en daar onwaarschijnlijk. Het verhaal is telkens verdeeld in twee hoofdstukken, het heden en het verleden, wat soms verwarrend is.
Het boek verteld het verhaal over Malorie en 2 kinderen, Jongen en Meisje genaamd..Zij wonen al 4 jaar in een geblindeerd huis, geen stroom, geen telefoon, kortom afgesloten van de buitenwereld waar ïets "is wat dodelijk kan zijn als je "het gezien hebt. Wat "het "is blijft lang, te lang geheimzinnig ..
Malorie vlucht met een roeiboot , geblinddoekt , naar een huis waarvan ze van gehoord heeft dat het daar veilig is. Er wonen daar nog meer mensen, die allemaal een eigen, goed beschreven karakter hebben en proberen op alle manieren erachter te komen wat er buiten aan de hand is en hoe ze kunnen ontsnappen zonder" het "gezien te hebben.
Uiteindelijk komt Malorie er met haar kinderen alleen voor te staan en vlucht naar een adres dat ze telefonisch (?) door krijgt van ene Rick. En eenmaal daar aangekomen begint het eindelijk wat spannend te worden, maar de vergelijking met Stephen King gaat voor mij mank.
Het einde is vreemd.. je komt als lezer dan ook niet te weten wat er nou eigenlijk buiten was wat de mensen zoveel angst aanjoeg dat ze of gek werden of zelfmoord pleegden.
Jammer... het lijkt erop dat de auteur er zelf ook geen raad mee wist.. Voor Josh Malerman is dit boek zijn debuut, hij is ook gitarist. Ik hoop dat hij beter gitaar speelt dan boeken schrijft.
Drie sterren voor de moeite...
Oordeel:
|
|
|
|