Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Diane Kooistra op 11 februari 2016:
De term 'sneeuwengelen' kent iedereen eigenlijk wel, je gaat in de sneeuw liggen en beweegt met je armen en benen heen en weer. Heel onschuldig.
Zo begint ook het boek Sneeuwengelen. Alhoewel... Door de brief van Daphne die afscheid neemt van haar vriendinnen is de toon al een beetje gezet. Daphne is de eerste van de club die overlijdt. Huidkanker is de oorzaak. In de volgende hoofdstukken leren we de andere vijf meiden kennen. Omdat ze traditioneel elk jaar samen op wintersport gaan noemen ze zichzelf 'De Sneeuwengelen'. Ieder heeft ondertussen een eigen leventje opgebouwd en dan lees je al snel dat alles niet zo mooi is als het lijkt. Dan overlijdt ook Esmee. Zij heeft borstkanker en doet een onmogelijk verzoek aan Tanja, de arts in het gezelschap. Na haar uitvaart komen de vriendinnen weer bij elkaar. Als er kort daarna weer een uitvaart is van een vriendin begint het verhaal een beetje te lijken op een aftelsom, en toen waren er nog maar drie…
Deze drie gaan ondanks alle ellende toch samen op wintersport naar Lapland en proberen daar een mooie vakantie met elkaar te hebben. Ter nagedachtenis aan de mensen die ze verloren zijn. Tijdens de vakantie hebben ze best veel lol samen maar ze lijken toch in gevaar te zijn. Dat gevaar komt steeds dichterbij en met name Tanja is erg angstig omdat zij meer weet dan de rest en als de dood is dat haar geheim verklapt wordt.
Het einde van Sneeuwengelen vond ik wat voorspelbaar maar past volledig bij mijn eerdere ervaringen van het lezen van zomer- en winterthrillers van Suzanne Vermeer. Ze hebben allemaal een beetje hetzelfde ritme en toch weer een kleine verrassing op het einde. De sneeuw, de romantiek en de spanning maken het verhaal compleet en passend bij het seizoen waarin het boek uitkomt. Heerlijke winterse kost!
Bezoekersreacties:
Mieke (69) op 23 december 2015:
Het verhaal vertelt over zes vriendinnen die zichzelf “De sneeuwengelen” noemen. Ze delen lief en leed met elkaar en zijn onafscheidelijk, totdat het noodlot toeslaat en er drie komen te overlijden…. Ze besluiten met hun drieën hun jaarlijkse wintersport vakantie toch door te laten gaan om in alle rust hun overleden vriendinnen te gedenken en ze zijn er van overtuigd dat ze hier goed aan doen en dat deze drie het zo gewild zou hebben… Als ze goed en wel aankomen op hun bestemming en in een cafeetje wat gaan drinken, krijgen ze contact met twee knappe mannen die alle moeite doen om deze vakantie met hun door te brengen. Zij organiseren allerlei leuke uitjes, maar niet iedereen is hier heel blij mee.. Lisa vindt vooral Bas erg leuk en Tom gooit al zijn charmes in de strijd bij Jennifer en Tanja met weinig succes. Jennifer heeft een vriend Luuk en houdt gepaste afstand en Tanja houdt zich het liefst afzijdig, want zij vertrouwt ze niet… Het lijkt alsof Tanja’s gevoel niet voor niks is, want er gebeuren vreemde dingen. Er komen dreigende berichtjes op haar telefoon binnen. Heeft iemand het op één van hun gemunt? Of op hun alle drie? Niks lijkt meer op hoe het was, zelfs hun vriendschap dreigt uitelkaar te vallen. Kunnen ze elkaar nog wel vertrouwen? Mijn conclusie: Ik vond dit een heerlijk boek om te lezen en had moeite met wegleggen, dus heb ik hem in twee dagen uitgelezen. Een echte Suzanne Vermeer boek, waarvan de één beduidend beter is dan de andere. Deze hoort bij de betere en ik heb er van genoten ! Het is niet een nagelbijtend spannend boek, maar boeiend genoeg om door te lezen. Het plot zag ik wel aankomen, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik vind dit boek goed voor 4*
Oordeel:
Wendy Wenning (48) op 23 december 2015:
Zes vrouwen, een hechte vriendengroep. Ze deelden alles met elkaar en elk jaar gingen ze samen op wintersportvakantie. Ze noemden zichzelf ‘De Sneeuwengelen.’ Zes meiden met een goede carrière alleen in de liefde wilde het niet zo goed lukken. Alles ging prima totdat een van de vrouwen kwam te overlijden. Verslagen en verdrietig door de dood van Daphne beloven ze dat ze altijd voor elkaar zullen klaarstaan en niets zal hun band kunnen verstoren. Maar dan is er dat noodlottige ongeluk. Alleen, is het wel een ongeluk? En als dat het niet was, waarom dan? En wie is er dan verantwoordelijk?
Als eerste lees je in Sneeuwengelen de afscheidsbrief van Daphne. Daarna maken we een sprong in de tijd en zijn we vijf jaar verder. Het verhaal bestaat uit vier delen wat aangegeven wordt door Romeinse cijfers. De vrouwen hebben de dood van Daphne redelijk verwerkt en zijn verder gegaan met hun leven. Maar het blijkt dat in de levens van de vrouwen genoeg gaande is. Allemaal worstelen ze met een dilemma of hebben een probleem en ondanks de belofte die ze gedaan hebben, zijn ze niet van elkaars problemen op de hoogte. Als er weer een van de vrouwen ernstig ziek wordt en overlijdt neigen de andere vrouwen ernaar de wintersportvakantie te annuleren. Maar toch besluiten ze te gaan. Een vakantie die voor vele verrassingen zal zorgen.
‘Tanja vloog als door een wesp gestoken overeind. Haar handen graaien wild naar het lampje op haar nachtkastje. Pas toen ze het gevonden had en het licht de kamer vulde, kon ze een beetje ontspannen en de zoveelste nachtmerrie van zich afschudden.’
Op de cover van het boek ligt een vrouw in de sneeuw. In de sneeuw is een afdruk van een engel te zien, hoe toepasselijk kan het zijn. Een mooie cover die mij aan de winter liet denken. Sneeuwengelen leest gemakkelijk en snel. Geschreven met souplesse en bij aanvang is er al gelijk een lichte spanning aanwezig. De vrouwen zijn afwisselend aan het woord in de derde persoon. Al naar gelang hun rol in het verhaal wordt er afdoende verteld en is er geen noodzaak de personages verder uit te diepen. Vrouwen die allemaal wat te verbergen hebben. Als er dingen gebeuren die niet meer toevallig kunnen zijn is het niet meer mogelijk alles verborgen te blijven houden. De spanning wordt steeds meer opgevoerd en dit samen met de vele ontwikkelingen maakt het gemakkelijk om gefocust te blijven. Een verhaal dat blijft verrassen tot aan de ontknoping.
‘Vroeger deelden we veel met elkaar en wisten we precies wat er in iedereen omging. Wanneer is daar de klad in gekomen?’
Misschien klinkt het vreemd uit de mond van een veellezer, maar ik heb tot nu toe weinig boeken van deze auteur gelezen. En nu ik dan dit boek heb gelezen, begrijp ik eigenlijk niet waarom. Ik heb in ieder geval een aantal boeken van deze auteur op de nog te lezen lijst gezet. Sneeuwengelen leest vlot, ontspannend en heeft een goede dosis spanning in zich. Een heerlijk boek om in de vakantie te lezen of gewoon op die ene vrije middag.
Oordeel:
Prijs: € 11,5
