Rookgordijn is de veelbelovende opvolger van Nulpunt. Het tweede deel in de nieuwe serie van Thomas Enger en Jørn Lier Horst. Journalist Emma heeft de scherven van de gebeurtenissen in Nulpunt zo goed en zo kwaad weer gelijmd en is op oudjaarsavond naar het centrum van Oslo getrokken. Blix, rechercheur van beroep, maar voor een avond straatagent, bevindt zich ook in het centrum. Klokslag twaalf ontploft een bom en bevinden zowel Emma als Blix zich weer in het centrum van alle gebeurtenissen.

Beide zijn persoonlijk betrokken bij het drama dat zich voltrokken heeft. Emma verliest een dierbare en Blix ontdekt dat een vrouw die hij tien jaar geleden ontmoette bij de vermissing van haar dochter ook tot de slachtoffers behoort. Dat zet de deur weer open om de vermissingszaak rondom de kleine Patricia nu echt op te lossen.

Ieder afzonderlijk zijn Thomas Enger en Jørn Lier Horst al jaren succesvol als misdaadauteur. Ze hebben hun krachten nu gebundeld in deze nieuwe serie. Het verhaal in Rookgordijn wordt wederom verteld vanuit de perspectieven van Emma en Blix. De boeken kunnen afzonderlijk van elkaar gelezen worden, maar de persoonlijke verhaallijnen zijn wel beter te plaatsen door eerst Nulpunt te lezen. Na Nulpunt is Rookgordijn toch een tegenvaller. De personages maken weinig ontwikkeling door. Aan het verlies van Emma wordt slechts in de kantlijn aandacht besteed. Over Blix ontdekt de lezer in dit deel geen nieuwe feiten en karakterontwikkelingen. Dat is zeker voor een serie een gemiste kans. Ook de misdaadzaken in zitten minder strak in elkaar in vergelijking met het eerste boek. De vermissingszaak van lang geleden en de bomaanslagen lopen door elkaar heen. Het is daarom lastig te volgen. Als lezer raak je hierdoor niet echt betrokken bij het verhaal.  In het vorige deel werkten Emma en Blix daadwerkelijk samen. In dit deel is dat niet het geval. Ze voeren elk hun eigen onderzoek uit. Emma gaat op jacht naar een spannend verhaal en Blix probeert een cold case met de huidige gebeurtenissen in verband te brengen. Emma lijkt zo nu en dan meer een lastige vlieg te zijn die Blix voortdurend in de weg zit. Juist het voorzichtige opbouwen van een band tussen die twee maakte Nulpunt interessant. Zeker gezien hun gedeelde verleden.

De plot in Rookgordijn maakt een klein beetje goed van een toch wat teleurstellend vervolg op Nulpunt. Deze auteurs kunnen beter!