De hoofdstukken in De familie splitsen zich in Laura, Tilly en Alex. Zo gaan we dieper in op Laura's problemen en geheimen en haar groeiende wantrouw tegen de boerderij. Je voelt dat er iets niet klopt, maar het is moeilijk om de vinger erop te leggen. Tilly zien we opleven op de boerderij. Zij heeft het heel moeilijk op school gehad waar ze afwisselend gepest of genegeerd werd en voelt zich ook al snel thuis op deze plek waar alles om vertrouwen draait. Alex blijft heel lang mysterieus. Ook bij hem is heel sterk te voelen dat er onrust in hem schuilt, maar dit komt niet tot uiting in zijn rol op de boerderij. De onderhuidse spanning siddert voort gedurende het hele boek. Van de ene kant is er het veilige gevoel dat Tilly en de andere bewoners voelen, maar toch blijft dat stemmetje wat tegen Laura zegt dat er iets niet klopt ook hard roepen. Naar het einde toe lijken de stukken bij elkaar te komen en denk je de plot te kunnen ontrafelen. Maar een aantal plottwists zorgen ervoor dat werkelijk niets is wat het lijkt en de verwarring alleen maar toeneemt. Heeft Alex daadwerkelijk kwaad in de zin of is hij gewoon de barmhartige samaritaan die echt alleen maar goeds voor de mensheid wil? 

De familie is een psychologische thriller die echt onder de huid gaat zitten. Van nature is de mens toch wat wantrouwend waardoor goede daden in een heel ander daglicht kunnen gaan staan. Zelfs als het einde in zicht lijkt, blijft het borrelen en neemt de spanning zelfs nog meer toe. Een zeer sterk plot waarin je je goed staande moet kunnen houden.